(Ελένη Ουζουνίδου). Λαϊκή γυναίκα, μεγαλωμένη με ήθος και αρχές. Έξυπνη, καυστική και αυστηρή, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, και με τον Γιάννη και με τον πεθερό της, τον Θανάση. Ποτέ της δεν φοβήθηκε τη δουλειά, γι’ αυτό και από μικρή βοηθούσε τον πατέρα της στη λαϊκή αγορά. Και τότε εμφανίστηκε ο Γιάννης. Μια Τρίτη. Στη λαϊκή στο Μενίδι. Του έδωσε τις καλύτερες μελιτζάνες της και μαζί με αυτές του έδωσε και την καρδιά της. Η Περιστέρα, την οποία ο Γιάννης αποκαλεί χαϊδευτικά «πιτσούνα», συνέχισε να δουλεύει στις λαϊκές, ακόμα και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Μπορεί να γίνει λίγο «τρομακτική» όταν θυμώνει, αλλά αν της φερθείς καλά, γίνεται χαλί να την πατήσεις. Φυσικά, «τρέχει» όλο το σπίτι και είναι το αφεντικό. Ντρέπεται που η οικογένειά της ζει ουσιαστικά από τη σύνταξη του πεθερού της, του Θανάση. Η φτώχεια τους τη στενοχωρεί βαθιά, γιατί πάνω από όλα έχει αξιοπρέπεια. Και παρόλο που είναι πάντα έτοιμη να δουλέψει σαν το σκυλί, τώρα πια δεν ξέρει από πού να αρχίσει και γι’ αυτό και φτιάχνει σαπούνια και κηραλοιφές από αρωματικά βότανα και φυτά που έχει φυτέψει στην αυλή της. Τα πουλάει σε μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα και βγάζει κάποια λίγα χρήματα.