Γιάννης Παπαδόπουλος του Αθανάσιου

(Γιάννης Δρακόπουλος). Είναι σαν ένα μεγάλο παιδί. Έχει όρεξη για ζωή και πλάκα, είναι καλόκαρδος, μαστροχαλαστής και μικροαπατεώνας, με την έννοια ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και να επωφεληθεί από κάτι, όπου και όποτε μπορεί. Αυτό όμως το κάνει περισσότερο με παιδικότητα παρά με κακία, γι’ αυτό και είναι τόσο συμπαθής. Φύσει ρέμπελος, δεν τα πήγε καθόλου καλά στο σχολείο. Δεν θέλησε να δεσμευτεί ποτέ σε καμία δουλειά (ή… δουλεία), γιατί πάντα πίστευε ότι θα «πιάσει την καλή». Αυτό, όμως, είναι κάτι που δεν κατάφερε ποτέ μέχρι σήμερα. Έχει ιδέες, αλλά πάντα στο τέλος όλο κάτι στραβώνει. Ο ίδιος μάλιστα συνηθίζει να λέει «Φταίω εγώ που μας βρίσκει η μία κρίση μετά την άλλη;!» Με την Περιστέρα ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, πριν από 25 χρόνια, πίσω από τον πάγκο της στη λαϊκή που πουλούσε μελιτζάνες και ντομάτες. Ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και τους έδεσε το κοινό τους όνειρο να βρουν έναν τρόπο να πετύχουν και να καταφέρουν να φύγουν από τη μιζέρια. Στην αρχή έμειναν σε ένα μικρό διαμέρισμα στα Πατήσια, αλλά μόλις τα χρέη έγιναν βουνό, αναγκάστηκαν να πάνε στο σπίτι του Θανάση στο Μενίδι.  Παρά τις όποιες συγκρούσεις και δυσκολίες, ο Γιάννης και η Περιστέρα αγαπιόντουσαν και εξακολουθούν να αγαπιούνται τρελά.