(Κωνσταντίνος Γεωργιόπουλος). Ο «κατά τύχη» γιος του Αριστοτέλη και της Μελίνας, αλλά πραγματικά γιος του Γιάννη και της Περιστέρας. Φύσει κοινωνικός και γοητευτικός. Είναι πολύ έξυπνος, αλλά πιάνει πάτο στα μαθήματα γιατί δεν ασχολείται καθόλου. Τεμπέλης και χύμα. Δεν έχει όνειρα για το μέλλον του, γιατί απλά απολαμβάνει τη μεγάλη ζωή που του έχουν προσφέρει ο πατέρας του και η μητέρα του, η οποία ποτέ δεν του χαλάει χατίρι. Παρόλα αυτά, είναι επαναστατικός και είναι μονίμως έτοιμος να φύγει από το σπίτι, σαν να μην τον νοιάζει τίποτα. Αντιμιλάει συνέχεια και φέρνει τον Αρίστο στα όριά του. Απ’ τα πιο κουλ παιδιά στο σχολείο. Και φυσικά, η επιτυχία του στα κορίτσια είναι δεδομένη και δεν μπορεί να διανοηθεί ότι «θα φάει έστω και ένα άκυρο». Το παίζει σκληρός, αλλά είναι υπερευαίσθητος. Κάτι που δεν θέλει να το δείξει ποτέ και σε κανέναν. Όταν εκνευρίζεται, αντιδρά σαν κακομαθημένο οχτάχρονο. Όταν μαθαίνει ότι ο Αρίστος και η Μελίνα δεν είναι οι πραγματικοί του γονείς, πρώτη του αντίδραση είναι σχεδόν να το διασκεδάσει, καθώς δεν καταλαβαίνει τη σοβαρότητα του πράγματος.