Γενικά

Ο Γιώργος Παπαζήσης ομολογεί στα Καρντάσιανς τον έρωτά του για την Αλίκη Βουγιουκλάκη

Ο κρυφός του έρωτας με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, η φιλία του με τον Νίκο Σταυρίδη κι οι αναμνήσεις του από τους «μεγάλους» του ελληνικού κινηματογράφου.

Ο Γιώργος Παπαζήσης ήταν καλεσμένος στα Καρντάσιανς χθες, όπου μίλησε για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και την παρέα που έκανε με όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές.

Ένας από τους λίγους του παλιού κινηματογράφου ο Γιώργος Παπαζήσης, θυμήθηκε την παρέα που έκανε με τον Νίκο Σταυρίδη, ενώ δεν ξέχασε και τις απίστευτες μιμήσεις του.

Ο «Κρητικός» του ελληνικού κινηματογράφου, αποκάλυψε το λόγο που αποφάσισε να σταματήσει να τον υποδύεται.

«Στην εταιρεία “Κινηματογραφικός Οργανισμός Καραγιάννης-Καρατζόπουλος” έκανα το μεγάλο μου συμβόλαιο και το κόβω και δεν παίρνω μία. Γιατί δεν ήθελα να συνεχίσω τον Κρητικό. Δεν βαρέθηκα, απλά δεν ήθελα αν τυποποιηθώ. Γιατί εδώ ήμουν θεατροπαίδι. Μου ζήτησαν τον Κρητικό, έγινε, έπιασε, αλλά κατά το ελληνικόν “να το συνεχίσουμε γιατί κονομάμε”, εγώ δεν ήθελα. Δεν το μετάνιωσα καθόλου, κέρδισα τον Παπαζήση».

Ερωτηθείς με ποιον έκανε περισσότερη παρέα, απάντησε ότι όλοι έκαναν παρέα μεταξύ τους, αλλά η μεγάλη αδυναμία του ήταν ο Νίκος Σταυρίδης.

«Ήταν κολλητός, παρόλο που είχαμε διαφορά ηλικίας. Να σου πω εγώ πότε έβριζε. Όταν του πήγαινες κόντρα στον Ολυμπιακό, γινόταν τρελός. Ήταν εκπληκτικός τύπος, ωραίος. Και βέβαια ήταν και γυναικάς».

Αποκάλυψε τον μεγάλο του έρωτα, που δεν ήταν άλλος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

«Η αγάπη μου. Την θαύμαζα. Δεν μπορώ να εκφράσω τι αισθανόμουν για την Αλίκη. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Ήταν μια προσωπικότητα που έλαμπε».

Μιλώντας για τον Βασίλη Αυλωνίτη, είπε ότι μεγάλη του αδυναμία ήταν ο ιππόδρομος, τόσο που όταν μία ταινία, στην οποία δεν έπαιζε, γυριζόταν στον Ιππόδρομο, όμως εκείνος ήταν εκεί, στις κερκίδες και πανηγύριζε, κάτι που φαίνεται και στα πλάνα. Μίλησε όμως και για το άλλο μεγάλο πάθος του Αυλωνίτη, τα χαρτιά.

«Ήταν κούκλος, ωραίος, νευρικός λιγάκι, βάραγε σφαλιάρες στα καλά καθούμενα. Ο μόνος που του γύρισα τη σφαλιάρα σε μια ταινία, ήμουν εγώ, στο “Πίσω μου σ' έχω σατανά”. Δεν το περίμενε. Δεν παρεξηγήθηκε» είπε για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.

Όσο για τον Νίκο Ρίζο, ένα ήταν το μεγάλο του πάθος, που δεν ήταν άλλο από τις γυναίκες.

 «Βέβαια του άρεσαν οι γυναίκες. Όσο μπόι του έλειπε...Μπαγάσας ήταν,» είπε για τον «κοντό» του ελληνικού κινηματογράφου.

Για τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον θάνατό του, σημείωσε: «Αντί για όρθιος, πήγε καθιστός. Το κακό ήταν ότι έμεινε πολλές μέρες μόνος του. Και με αυτόν έχω δουλέψει, εκπληκτικός. Στα διαλείμματα μας μαγείρευε από το σπίτι. Τέτοιος σεφ δεν υπήρχε. Έγλειφες τα δάχτυλά σου».

Ο Γιώργος Παπαζήσης, εξήγησε ότι παρόλο που η εποχή του κινηματογράφου ήταν «χρυσή» δεν ίσχυε το ίδιο και για τους μισθούς των ηθοποιών. «Ο κόσμος νόμιζε ότι εμείς ήμασταν πλούσιοι, όμως απλά ζούσαμε αξιοπρεπώς» και διευκρίνισε ότι λίγοι ήταν αυτοί που έκαναν περιουσίες.