Δύο απώλειες που έγιναν… πληγές

Το καλοκαίρι που προηγήθηκε ο ΠΑΟΚ προχώρησε σε δύο διαφοροποιήσεις συγκριτικά με το… πρωταθληματικό του ρόστερ.

Αλλαγές που αποδεικνύονται κομβικές και για την ώρα αναντικατάστατες.

Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Κουλιεράκη δημιούργησαν τις προϋποθέσεις στον νεαρό Έλληνα ποδοσφαιριστή, να πάρει την ευκαιρία να αγωνιστεί σε ένα από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Το ποσό που έδωσε η Βόλφσμπουργκ για τον Χανιώτη στόπερ, έκανε απαγορευτικές, τις όποιες δεύτερες σκέψεις μπορεί να είχαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ για την πώλησή του, πάντα σε συνδυασμό με το ότι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής ήθελε να αρπάξει την ευκαιρία που του δόθηκε από τα μαλλιά.

Πολλοί θεώρησαν ότι η πώληση ενός στόπερ, παρότι ήταν ο βασικός αμυντικός της χρονιάς που έφερε το πρωτάθλημα, είναι μία απώλεια που μπορεί να καλυφθεί ή τελοσπάντων να καλυφθεί ευκολότερα.

Αυτή η σκέψη δεν απέχει συνήθως και πολύ από την πραγματικότητα, ειδικά αν γίνει η σύγκριση με άλλες θέσεις, στις οποίες τα γκολ ή οι ασίστ ενός παίκτη-πρωταγωνιστή καλύπτονται πιο δύσκολα.

Ωστόσο, όπως κάθε αποχώρηση βασικού ποδοσφαιριστή, έτσι και στην περίπτωση του Κουλιεράκη, η ομάδα που μετρά την απώλεια, πέρα από την ανάγκη για μία επάξια και άμεση αντικατάσταση, έχει αποδεχθεί (σίγουρα θα έπρεπε), ότι ο χρόνος τον πρώτο καιρό θα είναι εχθρός της.

Η προσαρμογή του… Κόλει ή του Λόβρεν ή του Μιχαηλίδη στη θέση ενδεκάδας του ΠΑΟΚ, δεν μπορεί να μη χρειάζεται χρόνο και σε αυτό το διάστημα αναζήτησης της χημείας στην πίσω ζώνες, μοιάζουν αναπόφευκτές και οι βαθμολογικές απώλειες.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι προπονητές θέλουν τα καλοκαίρι να μην τους πειράζουν τα βασικά κομμάτια του αγωνιστικού τους παζλ, ειδικά όταν έχουν «χτίσει» ένα αρκετά πλήρες γκρουπ και αυτό σίγουρα δεν είναι θέμα του Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ, καθώς αντίστοιχης φιλοσοφίας και μέσα από τις δηλώσεις του είναι και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό, αλλά και τόσοι τόσοι άλλοι.

Η «τρύπα» από την πώληση Κουλιεράκη για την ώρα αποτελεί για τον ΠΑΟΚ… πληγή στην ζώνη άμυνας, καθώς δεν έχει βρεθεί ο παίκτης που θα πείσει τον προπονητή αλλά και τους συμπαίκτες του ότι εμπνέει σιγουριά, θέτοντας τους κανόνες και για το σχετικό ροτέισον ανάμεσα σε ελληνικές και ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Και αυτό συμβαίνει επίσης και γιατί ο νεαρός Χανιώτης εκτός από τα υψηλού επιπέδου αγωνιστικά χαρακτηριστικά, στα οποία υπάρχει περιθώριο βελτίωσης, είχε και την προσωπικότητα που έκανε τη διαφορά στην άμυνα του ΠΑΟΚ.

Για την αδυναμία του «Δικεφάλου», ωστόσο στην άμυνα και γενικότερα στην αμυντική μετάβαση, υπάρχει και άλλη εξήγηση, συνδυαστικά με αυτή της απώλειας Κουλιεράκη.

Για διάφορους λόγους που έχουν κυρίως να κάνουν με την πλευρά του Μεϊτέ και όχι με αυτή του ΠΑΟΚ, ο Γάλλος μετά τις παλινωδίες των εκπροσώπων του στις καλοκαιρινές διαπραγματεύσεις με τους πρωταθλητές Ελλάδας, δεν παρέμεινε τελικά στο ρόστερ της ομάδας.

Αποτελώντας βασικό πυλώνα της μεσαίας γραμμής την περσινή χρονιά, δίνοντας τον όγκο, τον έλεγχο της κυκλοφορίας μπάλας και τον πιο… aggressive ρόλο που λατρεύει ο Λουτσέσκου στο κέντρο, ο Μεϊτέ, έμοιαζε από την πρώτη στιγμή αναντικατάστατος.

Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τα… ρηχά νερά στα οποία κινείται ο Μπακαγιόκο που αποκτήθηκε με στόχο να είναι αυτός που θα τον αντικαταστήσει, τότε εύκολα μπορεί να αντιληφθεί πως εξηγείται η ευκολία με την οποία ο ΠΑΟΚ δέχεται γκολ που του κοστίζουν βαθμούς τη φετινή σεζόν.

Δεν είναι μόνο το χειρότερο παθητικό μέχρι στιγμής, αλλά πολύ περισσότερο η αμυντική ανασφάλεια και η αίσθηση αδυναμίας που βγάζει η ομάδα του Λουτσέσκου, να διαχειριστεί όταν θέλει αποτέλεσμα τις επιθετικές μεταβάσεις του αντιπάλου, ακόμα και αν αυτός είναι χαμηλότερης δυναμικότητας.

Μετά την… πληγή Κουλιεράκη, ακόμα μία είναι και αυτή του Μεϊτέ και αμφότερες αποτελούν την εξήγηση των προβλημάτων του ΠΑΟΚ μεσοαμυντικά και των «πονοκεφάλων» του Λουτσέσκου που… βράζει γιατί πειράχτηκε για διάφορους λόγους κάτι που είχε χτιστεί πέρυσι με κόπο στο γκρουπ του.

Ωστόσο, οι ομάδες στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι αναγκασμένες να ζουν με απώλειες από πωλήσεις ή από ασυμφωνίες, αυτό επιτάσσει το ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και σίγουρα αυτό εντάσσεται και στη δυσκολία του ρόλου επιβαρύνονται πλέον οι προπονητές.

Αυτό που χρειάζονται οι ομάδες είναι να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους ως ποδοσφαιρικοί οργανισμοί για να μειώσουν τις πιθανότητες λάθους και το ρίσκο στους αντικαταστάτες ποδοσφαιριστές που θα επιλεγούν.

Όσο αυτή η διαδικασία έχει μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας τόσο σπανιότερα οι απώλειες παικτών δεν θα εξελίσσονται σε αγωνιστικές πληγές.