Ο Έντσο και η ταινία Ferrari
Γνώρισα τον Φεράρι μέσα από τα έργα του, θαυμάζω το πνεύμα του και την παρακαταθήκη που άφησε.
Είδα χτες βράδυ καλεσμένος του ΑΝΤ1 την ταινία «Ferrari» που σήμερα ξεκινά επίσημα να προβάλλετε στην Ελλάδα, στα Village Cinemas. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το Μαρανέλο, καλεσμένος της Marlboro, της Vodafone, της Ferrari αλλά και του Νικόλα Τομπάζη, πρωταθλητή με τη Ferrari στη Formula 1. Θαυμάζω τον Έντσο Φεράρι μέσα από τα έργα του. Δημιούργησε κάτι μοναδικό μέσα από το πάθος του για την ταχύτητα, τους αγώνες, τη νίκη. Ο μύθος της Ferrari χτίστηκε στη Formula 1, γιγαντώθηκε στη Μόντσα και σήμερα το όνομα πουλάει περισσότερο από τη γραμμή παραγωγής. Για να μην παρεξηγηθώ το 2023 η Ferrari έφτασε τις 13χ. πωλήσεις, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία της και η πλειοψηφία των μοντέλων που πουλά είναι υβριδικά. Τα κέρδη της μετριόνται σε δις και είναι περισσότερα από ποτέ. Αλλά ο μύθος της Ferrari δε χτίστηκε στο εργοστάσιο παραγωγής στο Μαρανέλο, χτίστηκε δίπλα στην πίστα του Φιοράνο. Εκεί που βρίσκεται το σπίτι του Γέρου, εκεί που έμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πάνω στο γραφείο του υπάρχει μια φωτογραφία του αείμνηστου Ζυλ Βιλνέβ, έχασε πολλούς οδηγούς αλλά αυτόν δεν ξεπέρασε ποτέ.
Το γραφείο του Έντσο στο Φιοράνο.
Ο μόνος άνθρωπος που έμεινε στο σπίτι του Έντσο μετά το θάνατό του είναι ο Σουμάχερ. Ο άτυχος Γερμανός πρωταθλητής έπεισε τους Ιταλούς να βάλει ένα κρεβάτι και μερικά όργανα γυμναστικής στο υπόγειο για να μη χάνει καθόλου χρόνο όταν έκανε δοκιμές εξέλιξης στο Φιοράνο. O Έντσο ζητούσε πάντα από τους μηχανικούς του να έχουν κάτι παραπάνω στη Μόντσα ώστε να κερδίζει η Ferrari. Λίγες μέρες μετά το θάνατό του το 1988, το πνεύμα αυτό έγραψε ιστορία. Ο Μπέργκερ έσπασε στη Μόντσα το απόλυτο σερί νικών των McLaren των Σένα – Προστ για λογαριασμό της Ferrari. Ήταν η μόνη φορά που έχασαν οι McLaren το 1988. Ακριβώς όπως πέρυσι οι Red Bull έχασαν μόνο μια φορά, στη Σιγκαπούρη από τη Ferrari του Σάινθ. Το πνεύμα του Έντσο ζει μέσα από τη Formula 1. Η πόρτα στο Μαρανέλο άνοιξε το 1947 και από τότε δεν έκλεισε ποτέ εδώ και 77 χρόνια. Αμφιβάλλω αν υπάρχει πια το κλειδί. Γνώρισα λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο μέσα από τα έργα του και έχει το θαυμασμό μου για το πνεύμα του: «Άμα είναι γρήγορα, είναι και όμορφα» προσπαθούσε να εκφράσει αυτό που οι αρχαίοι υμών πρόγονοι είπαν με μια λέξη: «Αρμονία».
Ο Πιέρο Φεράρι γιος του Έντσο.
Για την ταινία τώρα, να πάτε να την δείτε. Ήθελε καλύτερη δουλειά στους υπότιτλους όσον αφορά στην αγωνιστική ορολογία. Διαρκεί δυο ώρες αλλά χαλάλι. Το πνεύμα του Φεράρι αναδεικνύεται. Ο γιος του Πιέρο που «πρωταγωνιστεί» έχει σήμερα το 10% των μετοχών της εταιρείας. Η ιστορία του Mille Miglia και τα γυρίσματα με αυτοκίνητα εποχής δίνουν ένα χρώμα αν και πρωταγωνιστεί το CGI. Για τα προσωπικά του Φεράρι δε γνωρίζω, για τους ήχους των κινητήρων V8, V10, V12 όμως που είχα την τύχη να τους ακούσω στην πραγματική ζωή μπορώ να πω ότι δεν ξεχνιούνται και δεν αντιγράφονται. Για μένα ο ήχος ενός V12 που ξυπνά ένα παγωμένο πρωϊνό είναι ότι πιο συγκλονιστικό έχω ακούσει. Συγχωρέσε με μαέστρο!
