Exclusive

Η Κάρμεν Ρουγγέρη αποκλειστικά στο FTHIS: Οι παραστάσεις, το παιδικό θέατρο, η σειρά στην ΕΡΤ & η εξομολόγηση για τον σύζυγο και τα παιδιά της

Από τον Μάριο Κωνσταντόπουλο

Η Κάρμεν Ρουγγέρη τη νέα τηλεοπτική σεζόν θα πρωταγωνιστεί στη νέα βιογραφική σειρά της ΕΡΤ "Η Μαρία που έγινε Κάλλας" και αυτό το διάστημα πραγματοποιεί γυρίσματα.

Παράλληλα, η αγαπημένη ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων υπογράφει την παράσταση "Το μαγικό κλειδί" που κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, μετά από έναν επιτυχημένο χειμώνα στην Αθήνα.

Η Κάρμεν Ρουγγέρη, ανάμεσα στο φορτωμένο της πρόγραμμα, μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS για τις παραστάσεις της, την ενασχόλησή της με το παιδικό θέατρο, τη σειρά της ΕΡΤ και τα επόμενα σχέδιά της.

Ακόμη, η Κάρμεν Ρουγγέρη έκανε μια τρυφερή εξομολόγηση για τον σύζυγό της, Ανδρέα Κουλουμπή και τα δυο τους παιδιά, Χριστίνα και Βίκτωρα.

Όσα είπε η Κάρμεν Ρουγγέρη στο FTHIS

Αυτό το διάστημα κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα η παράστασή σας, "Το μαγικό κλειδί". Πείτε μας μερικά πράγματα γι’ αυτή τη δουλειά…

Η παράσταση αυτή παίχτηκε όλο τον χειμώνα με μεγάλη επιτυχία και πάντα τις παραστάσεις μας, χωρίς καμία έκπτωση επί 29 χρόνια τώρα, τις πηγαίνουμε στην περιφέρεια προκειμένου τα παιδιά να δουν προσεγμένο θέατρο. "Θέατρο που σέβεται τα παιδιά" μπορώ να ονομάσω την ομάδα μας και την παιδική μας σκηνή. Αυτή τη φορά είναι ένα λογοτεχνικό παραμύθι της Πηνελόπης Δέλτα. Ένα παραμύθι που μιλάει για τα συναισθήματα και για πολλά άλλα. Γεμάτο θησαυρούς - μηνύματα και είναι δοσμένο με τέτοιον τρόπο ώστε να καθηλώσει και την πιο μικρή ηλικία. Αν μια παράσταση δεν αρέσει στους μεγάλους και ας απευθύνεται στα παιδιά, δεν είναι πετυχημένη. Το έργο αυτό είναι πραγματικά γεμάτο θησαυρούς και οι μεγάλοι περνάνε πολύ ωραία. Από την άλλη πλευρά, είναι πλημμυρισμένο με μουσικές της κάτω Ιταλίας και τραγούδια και με ηθοποιούς που τραγουδούν εξαιρετικά. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα και τα κουστούμια και τα σκηνικά μας είναι πάντα παραμυθένια ώστε το εικαστικό μέρος να τραβήξει τα ματάκια των παιδιών, να τα καθηλώσει και να τους δώσει αυτά που θέλει να τους πει. Κατά τη γνώμη μου, ένα θέατρο που απευθύνεται στα παιδιά πρέπει κάτι να έχει να λέει. Να κάνει το παιδί πιο πλούσιο και να φύγει με ένα μήνυμα.

Μετά από τόσα χρόνια που ασχολείστε με το παιδικό θέατρο, θεωρείτε ότι τα παιδιά είναι δύσκολο κοινό;

Τα παιδιά είναι δύσκολο κοινό, αλλά είναι και ένα κοινό που όταν εισπράττει σεβασμό, τον ανταποδίδει. Είχαμε 1.900 άτομα στους Φιλίππους και δεν ακουγόταν τίποτα. Σε όλες τις παραστάσεις που κάνουμε, νομίζεις ότι είναι εκκλησία. Δεν είναι τυχαίο. Τα ματάκια τους καθηλώνονται, η πλοκή έχει τόσο πολύ ενδιαφέρον και το παιδί θέλει να δει τι θα συμβεί παρακάτω. Από την άλλη μεριά, ενώ τα παιδιά είναι "βομβαρδισμένα" από τα κινητά, τις τηλεοράσεις και όλα τα θεάματα που βλέπουν, φαίνεται ότι έχουν και την ανάγκη της τρυφερότητας του θεάτρου. Αυτή δηλαδή τη "χρυσόσκονη" που δεν μπορεί να σου τη δώσει το γυαλί. Εμάς μας ενδιαφέρει το παιδί που θα έρθει στην παράστασή μας, να θέλει να ξαναπάει στο θέατρο γιατί το θέατρο πρέπει να είναι πηγή γνώσης.

Με ποιο κριτήριο θα διαλέξετε εσείς τις παραστάσεις που θα ανεβάσετε; Το "Μαγικό κλειδί" γιατί το διαλέξατε;

Γιατί είναι γεμάτο θησαυρούς - μηνύματα. Μιλάει για τα συναισθήματα. Ο σημερινός γονιός προστατεύει τα παιδιά από την οποιαδήποτε λύπη και στεναχώρια. Αυτό το έργο μαθαίνει στα παιδιά ότι υπάρχει η λύπη, υπάρχει και η χαρά. Όλα υπάρχουν. Έχει πολύ ενδιαφέρον το έργο. Διαλέγω έργα που έχουν κάτι να πουν. Δεν με ενδιαφέρουν έργα που απλώς έχει μια αρκούδα που χορεύει. Επίσης, τον χειμώνα δίνω στους μικρούς μου θεατές τρεις τίτλους και εκείνοι αποφασίζουν ποιο έργο θα ανεβάσουμε. Οπότε το "μαγικό κλειδί" το διάλεξαν τα ίδια τα παιδιά.

Τον φετινό χειμώνα τι ετοιμάζετε;

Πάντα κάνουμε δυο παραγωγές. Φέτος θα ανεβάσουμε τον "Μαγικό αυλό" του Μότσαρτ. Ο τίτλος θα είναι "Μότσαρτ και μαγικός αυλός". Τα παιδιά θα γνωρίσουν έναν μεγάλο συνθέτη, μέσα από ένα παραμύθι. Το δεύτερο έργο που διαλέξαμε ήταν η "Αργοναυτική εκστρατεία", που θα ανέβει απόλυτα μελετημένη και τεκμηριωμένη και θα κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν την ελληνική μυθολογία. Θα είναι "πλημμυρισμένη" με μουσική του Πόντου γιατί το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του Ιάσονα, είναι στον Πόντο. Βρίσκω την ευκαιρία να τους γνωρίσω ποντιακούς χορούς και μουσική. Πάντα δίνουμε σημασία στη μουσική. Η μεγάλη μας παραγωγή που είναι η "Αργοναυτική εκστρατεία" θα παίξει στο Christmas theater, όπου πέρυσι έπαιξε η "Ιλιάδα" και την είδε 50.000 κόσμος. Θα είναι διαλεκτοί ηθοποιοί που κάναμε ακρόαση. Ο "Μαγικός αυλός" του Μότσαρτ θα ανεβεί στο θέατρο Κιβωτός και τα παιδιά θα μπουν στον κόσμο της όπερας γιατί θέλω να ξέρουν ότι υπάρχει και η κλασσική μουσική, υπάρχει και η όπερα.

Τι σας λένε τα παιδιά όταν σας συναντάνε μετά τις παραστάσεις;

Τα παιδιά μου λένε απίθανα πράγματα. Προχθές ήρθε ένα παιδάκι τριών χρονών και μας είπε "ήταν η ωραιότερη παράσταση της ζωής μου" (Γέλια). Ένας άλλος τεσσάρων χρονών μας έλεγε "δεν έχω λόγια, δεν έχω λόγια". Άλλα παιδιά στεναχωριούνται γιατί τελείωσε η παράσταση. Παίρνεις μεγάλη χαρά από τα παιδιά.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο;

Έτυχε να είμαι σε μία επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας, η οποία έχει καταργηθεί τώρα και μου είχαν ζητήσει να μπω σε αυτήν με σκοπό να δίνουμε άδεια στους θιάσους για να πηγαίνουν τα παιδιά στο θέατρο με τα σχολεία. Η αλήθεια είναι ότι είχα τρομάξει τότε με τη φτώχεια, με τη μιζέρια και την προχειρότητα που ανέβαζαν παραστάσεις για τα παιδιά. Κάποια στιγμή λοιπόν, έφτιαξα μια ομάδα δική μου και ανεβάζαμε παραστάσεις για τον εαυτό μας με παιδάκια και από εκεί έμαθα πως σκέφτονται τα παιδιά. Τότε μου ζητήθηκε από το Εθνικό Θέατρο να δημιουργήσω την παιδική του σκηνή και φτάσαμε σε σημείο να δημιουργήσω την παιδική σκηνή του Εθνικού και μετά μου ζητήθηκε να δημιουργήσω την παιδική σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Μια εποχή που ήταν αναπληρωτής διευθυντής ο άντρας μου, Αντρέας Κουλουμπής. Μου ζήτησε να αναλάβω μία παιδική σκηνή στην όπερα χωρίς να πληρωθώ και εγώ και η Χριστίνα η κόρη μου για τα σκηνικά και τα κοστούμια της. Αυτό έγινε για να μην θεωρηθεί ότι το κάνει για να βολέψει τη γυναίκα του. Είχαμε μάθει στα παιδιά να αγαπήσουν την όπερα. Μετά απ’ αυτό εγώ έφυγα για κάποιους λόγους που με ενόχλησαν και γιατί πάντα όταν έρχεται ένας καινούργιος διευθυντής θέλει να κάνει τα δικά του. Εγώ πιστεύω στην κλασσική παιδεία και δυστυχώς ναυάγησαν μετά όλα αυτά. Υπάρχει παιδική σκηνή στο Εθνικό Θέατρο και στη Λυρική Σκηνή που δεν ξέρω τι ανεβάζουν. Κάτι μοντέρνα πράγματα χωρίς μελωδίες και χωρίς τίποτα. Δεν είναι δικό μου θέμα, αλλά στεναχωριέμαι γιατί όταν χτίζεις κάτι στη χώρα μας και πάει καλά, έρχεται κάποιος άλλος και τα γκρεμίζει, στεναχωριέσαι.

Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν θα σας δούμε στη βιογραφική σειρά της ΕΡΤ η "Μαρία που έγινε Κάλλας"…

Είμαι στη σειρά με την Όλγα Μαλέα, που σκηνοθετεί και είναι εξαιρετική. Γίνεται μία καλή δουλειά. Να ξέρετε παίρνουν τη ζωή της Μαρίας Κάλλας από τα μικρά της χρόνια και την σταματάνε εκεί που φεύγει από την Ελλάδα. Εγώ είμαι η γιαγιά.

Σας έχουμε αγαπήσει πολύ και από τους ρόλους που έχετε κάνει στην τηλεόραση και από τον ρόλο της "γιαγιάς"…

Η αλήθεια είναι ότι έχω πάρει πάρα πολλή αγάπη από τον κόσμο και θεωρώ τον εαυτό μου ότι είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους. Μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω πράγματα πολύ ωραία και η αλήθεια είναι ότι έκανα και επιλογές. Κάθε χρόνο είχα να διαλέξω μεταξύ πέντε σεναρίων. Εγώ πάντα επέλεγα αυτά που είχαν παιδιά μέσα. Μου άρεσε πάρα πολύ η σχέση γιαγιάς - μαμάς κλπ.

Θα δείτε τον εαυτό σας στις επαναλήψεις των σειρών που έχετε παίξει; Για παράδειγμα, τα καλοκαίρια στο Mega βλέπουμε τη σειρά "Η ώρα η καλή"….

Αν κάθομαι; Βέβαια! Πολλές φορές στην "Ώρα την καλή" επειδή το έχω ξεχάσει, με "τραβάει" τόσο πολύ και αν έχω ένα ραντεβού, καθυστερώ κανένα τέταρτο και κάθομαι και το βλέπω. Ο Πάνος Αμαραντίδης που το έγραψε, είχε πολύ ωραίο γράψιμο. Η γιαγιά αυτή ήταν μελετημένη γιατί ήταν η γιαγιά του, που ήταν από την Πόλη και του έδωσε πολλά ερεθίσματα. Ήταν πολύ καλογραμμένος ο ρόλος και τον αγάπησα πολύ.

Την τηλεόραση του σήμερα πως την βλέπετε εσείς;

Αρκετή βία και στεναχωριέμαι. Γιατί τόση βία; Γιατί τόσα σκοτώματα; Γιατί; Το βλέπουν και παιδιά! Γιατί το κάνουν αυτό; Θέλω μια οικογενειακή σειρά για να την βλέπει όλη η οικογένεια. Ωραίες σειρές, με ωραίες ερμηνείες και ωραία φωτογραφία αλλά τα θέματα…

Αυτή την αγάπη που έχετε για τα παιδιά, τήν είχατε από μικρή;

Πάντα μου άρεσε αυτή η αθωότητα που έχουν και η ειλικρίνεια. Ο μόνος λόγος που καθυστερούσα καμιά φορά να πάω στο σχολείο ήταν επειδή στο δρόμο έβλεπα ένα χαριτωμένο πιτσιρίκι και έπιανα την κουβέντα μαζί του. Θέλω να σας πω ότι μένω τρεις ώρες μετά την παράσταση και αποκλείεται ένα παιδάκι να θέλει να του δώσω ένα αυτόγραφο και να μιλήσω μαζί του και να μην καθίσω. Αυτή είναι η ομορφιά.

Όπως ξέρουμε και μας είπατε, η αγάπη σας για τα παιδιά είναι μεγάλη. Διάβασα ότι έχετε και εγγονάκια. Πώς είστε ως γιαγιά;

Είμαι μια γιαγιά που λατρεύει τα εγγονάκια της και είμαι πολύ διακριτική πεθερά. Όταν με ζητάνε είμαι απίκο και μπορώ να εγκαταλείψω τα πάντα και να πάω. Όταν μου ζητάνε να τους βοηθήσω, προσφέρομαι ανά πάσα στιγμή. Κάνω ωραίες συζητήσεις μαζί τους. Παίζουμε παιχνίδια μαζί, περνάμε πολύ ωραία όταν με χρειάζονται και πηγαίνω. Βέβαια, μην ξεχνάμε ότι είμαι και μία γιαγιά που είμαι πολύ απασχολημένη. Ωστόσο, πάντα βρίσκω χρόνο για τα εγγόνια μου.

Είστε όντως πολύ ενεργή ως άνθρωπος! Δεν κουράζεστε καθόλου;

Όχι! Προχθές στο γύρισμα με ρώτησαν πόσο χρονών είμαι γιατί φαίνεται ότι δεν κουράζομαι (Γέλια).

Στο θέατρο συνεργάζεστε και με την κόρη σας, Χριστίνα Κουλουμπή…

Είμαι θαυμάστριά της και όχι επειδή είναι κόρη μου. Της λέω ότι πρέπει να ευχαριστεί τον Θεό από το πρωί ως το βράδυ γιατί της έριξε με τις χούφτες τα προσόντα. Είναι μαγική. Είναι εξαιρετικό πλάσμα και πέρα απ’ αυτό, είναι πολύ ταλαντούχο παιδί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι παραστάσεις μας καθηλώνουν. Υπάρχουν παιδιά που έρχονται και μου λένε πως μπήκαν στη Σχολή Καλών Τεχνών βλέποντας τα έργα μας και εισπράττοντας ωραίες εικόνες που ήθελαν κι αυτά να δημιουργήσουν. Εγώ δίνω μεγάλη σημασία στο εικαστικό μέρος μιας παράστασης και η Χριστίνα είναι αυτή που έχει τον πρώτο λόγο. Συζητάμε και οργανωνόμαστε μαζί κάθε φορά που ετοιμάζουμε ένα έργο. Το διαβάζουμε μαζί, της λέω τα όνειρά μου, μου λέει τα δικά της και από κει και ύστερα δεν επεμβαίνω, γιατί ξέρω ότι θα μου φέρει δουλειά καλύτερη από αυτή που ονειρεύομαι. Τώρα πια έχει μπει και στην σκηνοθεσία και είμαστε μαζί και θέλει να συνεχίσει αυτό που έχουμε κάνει.

Υπήρχε από την πλευρά σας ένας δισταγμός ή ένας φόβος όταν σας είπε ότι θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμά σας και να γίνει κι αυτή ηθοποιός;

Όχι! Ποτέ! Το μόνο που της είπα είναι ότι "δεν είναι επάγγελμα αυτό" και καλά το έλεγε ο Δημήτρης Χορν ότι "πρέπει να είσαι άρχοντας για να γίνεις ηθοποιός". Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις μόνο απ’ αυτό, της είπα ότι πρέπει να μπει και στην Καλών Τεχνών για να κάνει κάτι και να μπορεί να κάνει και ότι άλλο έχει σχέση μ' αυτό και να μπορεί να ζει απ’ αυτό. Μπήκε στην Καλών Τεχνών και είναι και αριστούχος του Εθνικού Θεάτρου. Η Χριστίνα είναι από τα μωρά που είχε πάρα πολλά ερεθίσματα, δεδομένου ότι ο πατέρας της ήταν πρωταγωνιστής στη Λυρική Σκηνή και τραγουδούσε όλους τους μεγάλους ρόλους και παρακολουθούσε από μωρό όλες τις παραστάσεις. Ήταν πολύ τυχερή γιατί εγώ δεν ήμουν ποτέ πρωταγωνίστρια στο Εθνικό Θέατρο, αλλά ήμουν στον χορό του αρχαίου δράματος και ήμουν πάρα πολύ περήφανη που ήμουν η κορυφαία του χορού. Έζησε όλη την Επίδαυρο μαζί μου και είναι ένα παιδί που εισέπραξε τρομερά ερεθίσματα. Τα είχα πάντα μαζί τα παιδιά μου. Ο γιος μου, Βίκτωρ Κουλουμπής, έχει γίνει ένας εξαιρετικός μπασίστας. Μουσικός κι αυτός. Είναι φυσικό γιατί μέσα στη μουσική γεννήθηκαν τα παιδιά αυτά και μέσα σ’ ένα σπίτι που αρμονικά περνούσαν και χαιρόντουσαν τους γονείς τους, που ήταν ευτυχισμένοι με το επάγγελμα τους.

Ο σύζυγός σας, Αντρέας Κουλουμπής, είναι κι αυτός καλλιτέχνης! Πώς είναι η συνύπαρξη δυο ανθρώπων της τέχνης τόσα χρόνια;

Εγώ τον θαύμαζα τον Αντρέα Κουλουμπή πάρα πολύ και συνεχίζω να τον θαυμάζω. Είναι και ο στιχουργός μας σε όλα τα έργα. Είναι εξαιρετικός μουσικός. Ήμουν φανατική θαυμάστριά του και μπορώ να σας πω ότι ένας απ’ τους λόγους που πήγα στο θέατρο και δεν παρέμεινα στην όπερα - γιατί και εγώ έχω σπουδάσει τραγούδι -  ήταν γιατί εκείνος μου το ζήτησε να είμαστε χωριστά. Πολλές φορές όταν μένεις στο ίδιο επάγγελμα, χαλάνε οι σχέσεις. Εγώ με μεγάλη χαρά υποχώρησα και παρέμεινα στο θέατρο και πολύ καλά έκανα. Λέω πάντοτε ότι η φίρμα της οικογένειας είναι ο Κουλουμπής και όχι εγώ. Ο Κουλουμπής έπαιξε τον Μάκμπεθ στον Μακμπεθ, τον Ριγκολέτο στον Ριγκολέτο. Εγώ δεν έπαιξα ποτέ την Αντιγόνη στην Αντιγόνη. Εξακολουθώ να τον θαυμάζω γιατί είμαστε 56 χρόνια μαζί και πραγματικά είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης και πέρα απ’ αυτό, είναι ένας εξαιρετικός πατέρας.

Υπάρχει κάποιο μυστικό σ’ έναν μακροχρόνιο γάμο;

Ναι υπάρχει! Η μη στέρηση της ελευθερίας του καθενός και οι υποχωρήσεις. Υπάρχει το "έχεις δίκιο", υπάρχει και το "συγγνώμη".

Ωστόσο σας βλέπουμε σπανία μαζί. Δεν κάνετε δημόσιες εμφανίσεις μαζί του…

Η αλήθεια είναι ότι κανείς θα μπορούσε να πει ότι είμαι χωρισμένη, δεδομένου ότι δεν έχω βγει ποτέ μαζί του. Εκείνος ήταν πάντα στο σπίτι με τα βιβλία του που διάβαζε. Δε μας δημιουργήθηκε ποτέ κανένα πρόβλημα γιατί εγώ πάντα ήμουν αυτό που ήθελε εκείνος και εκείνος αυτό που ήθελα εγώ. Όποτε δεν είχα παράσταση, αποκλείεται να μην ήμουν σε δική του παράσταση. Καμάρωνα πολύ για τον Αντρέα.

Μετά από τόσα χρόνια σ’ αυτόν το χώρο, έχετε άγχος όταν ξεκινάτε μία νέα δουλειά;

Δεν έχω πάρει ποτέ καμιά επιχορήγηση, επιχορήγησή μου είναι ο κόσμος. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε κερδίσει την αγάπη και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Δόξα τω Θεώ τα καταφέρνουμε μέχρι στιγμής και ελπίζω ότι θα τα καταφέρουμε και μελλοντικά. Εμένα σκοπός μου είναι να βγάζει ένα κέρδος η παράσταση, όπως είναι φυσικό, και να μπορούμε να ξανά ανεβάσουμε άλλη. Εμείς κρατάμε χαμηλό το εισιτήριο. Άμα καταφέρω αυτό και είναι όλοι πληρωμένοι, είμαι μια χαρά.

Υπάρχουν κάποια όνειρα που έχετε και θα θέλετε να πραγματοποιήσετε;

Ένα όνειρο - που ίσως είναι και πολύ κοντά - είναι μία Επίδαυρος γεμάτη παιδιά. Ένα Ηρώδειο γεμάτο παιδιά το έχουμε πετύχει και έχουν έρθει από όλα τα μέρη της Ελλάδος. Γιατί να μην είναι και μια Επίδαυρος για τα παιδιά; Να μάθουν τα παιδιά να πηγαίνουν στην Επίδαυρο και να μάθουν την ιστορία της και να την αγαπήσουν. Εγώ την έχω "φάει με το κουτάλι" και την λατρεύω και είναι ιερός χώρος για μένα και για πολλούς ηθοποιούς.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο;

Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα παιδιά. Τους ενδιαφέρει να κάνουν μία παράσταση με έναν διάσημο που έπαιξε σε μία σειρά και δεν τους ενδιαφέρει το νόημα. Θα ήταν υπέροχο να γίνει μία προσεγμένη παράσταση και να γεμίσει με νιάτα το θέατρο.

Υπάρχει κάποιος φόβος που έχετε;

Έχω μεγάλο άγχος για την υγεία όσων αγαπώ. Σ’ όλες τις περιπτώσεις προτιμούσα να είμαι εγώ άρρωστη, πάρα οποιοσδήποτε άλλος μέσα στο περιβάλλον μου. Υποφέρω επίσης για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Δεν πρέπει να το κάνω αυτό γιατί επηρεάζομαι και στεναχωριέμαι.

Το μαγικό κλειδί - Λίγα λόγια για το έργο

Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που κυβερνούσε ήταν άξιος.

Όλα τα καλά τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μια πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ.

Στη βάφτιση κάλεσε όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού ήρθαν πάνω από την κούνια του μωρού για να του δώσουν ευχές.

Η πρώτη του έδωσε ομορφιά, χάρη και ωραία φωνή.

Η δεύτερη του έδωσε εξυπνάδα.

Η τρίτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’ όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε.

-Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλες. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου, μικρή μου. Θα ‘θελα να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ!

Χτύπησε ύστερα με το μαγικό της ραβδάκι ελαφρά τη βασιλοπούλα στο στήθος, της πήρε την καρδιά, την έκλεισε σ’ ένα χρυσό κουτάκι και χάθηκε μέσα στη νύχτα χωρίς να μπορέσει κανείς να τη σταματήσει.

Τρομαγμένοι έτρεξαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα στην κούνα του μωρού να δουν αν ζούσε το παιδί.

-Τώρα, χωρίς καρδιά, πώς θα μας αγαπήσει; ρώτησε η βασίλισσα.

-Χωρίς καρδιά πώς θα κυβερνήσει; είπε ο βασιλιάς.

Ήταν τόση η λύπη τους που άρχισαν να κλαίνε απελπισμένοι. Τότε… από μακριά είδαν τη Ζωή να έρχεται.

-Ξεχάσαμε τη Ζωή! Αυτή ίσως μας σώσει! είπε η βασίλισσα.

-Κυρά Ζωή, σε παρακαλώ, είσαι η τελευταία. Μπορείς να ξαναδώσεις στην κόρη μας τη καρδιά της; ρώτησε ο βασιλιάς.

-Δεν γίνεται, απάντησε η Ζωή. Η Μοίρα είναι ισχυρότερη από μένα. Η Μοίρα ορίζει τη ζωή. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να σας δώσω αυτό.

Έβγαλε από το κόρφο της μία αλυσίδα που στην άκρη είχε ένα χρυσό κλειδάκι.

-Αν ποτέ θελήσει η ίδια η βασιλοπούλα να αποκτήσει πάλι την καρδιά της, τότε μ’ αυτό το κλειδάκι……