Πολιτισμός

“7 Θάνατοι της Μαρίας Κάλλας”: Πρώτη όπερα για την Μαρίνα Αμπράμοβιτς

Μια ωδή στην θρυλική Ελληνίδα σοπράνο αλλά και στις ντίβες των οποίων η ζωή εκτός σκηνής συνοδευόταν από πόνο και βάσανα.

Δεδομένων των ορίων που συνήθιζε να σπάει η Μαρίνα Αμπράμοβιτς – καλλιτεχνικές συναντήσεις με τον Jay- Ζ, συνεργασίες με Adidas και Microsoft – δεν είναι παράξενο το ότι η Σέρβα καλλιτέχνης στράφηκε στην όπερα. Την 1η Σεπτεμβρίου, η πρώτη της όπερα, με τίτλο «7 Deaths of Maria Callas», έκανε πρεμιέρα στο ιστορικό κτήριο της Bayerische Staatsoper, στο Μόναχο. Για ευνόητους λόγους, το λυρικό θέατρο των 2.300 θέσεων φιλοξενεί πλέον μόνον 200 φιλότεχνους σε κάθε παράσταση.

Το έργο είναι μια ωδή στην Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας και στις άριές της αλλά και στις ντίβες των οποίων η ζωή εκτός σκηνής συνοδευόταν από πόνο και βάσανα. Παρακολουθεί τη μυθική ιστορία της Κάλλας, της οποίας η δραματική ζωή και ερωτική περιπέτεια με τον εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση συχνά επεσκίαζε τη φωνητική μαεστρία της. «Αν δεις τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, η ζωή της μοιάζει πολύ με τη δική μου» είπε η Αμπράμοβιτς στο Artnet News. «Έχει να κάνει με καρδιά που ράγισε από έρωτα, έχει να κάνει με το ότι σε σκοτώνει αυτός που αγαπάς».

Αφηγήθηκε τα όλο μοναξιά τελευταία λίγα χρόνια της ζωής της που η Κάλλας τα πέρασε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, όταν ο θάνατος του Ωνάση την άφησε χαμένη και απαρηγόρητη (η Κάλλας πέθανε από καρδιακή προσβολή, δύο χρόνια αργότερα, στα 53 της). Η Αμπράμοβιτς, με κάποιες τύψεις έκανε υπαινιγμό για τη δική της σχέση με τον καλλιτέχνη Πάολο Καβενάρι, η οποία κατέληξε σε καρδιά που ράγισε πριν από περίπου δέκα χρόνια. Μίλησε όμως με ειλικρίνεια για τη ζωή της και τη δουλειά της μετά τον χωρισμό.

«Βλέπω μεγάλο μέρος του εαυτού μου στην Κάλλας» είπε. «Είμαστε και οι δύο Τοξότες, είμαστε και οι δύο έντονα συναισθηματικές, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτες. Σχεδόν είχα μια τέτοια τύχη. Η διαφορά είναι το ότι με έσωσε η δουλειά μου». Μιλώντας για την όπερα, τόνισε: «Θέλησα να δείξω τη δύναμη και επιμονή που μπορεί να έχει μια γυναίκα. Δεν καταλήγει πάντα σε τραγωδία η ερωτική απογοήτευση. Πιστεύω στην ελπίδα».