Πρώτο ημίχρονο λοιπόν και ο Ολυμπιακός πήρε 10 με τόνο! Οχι γιατί σε αυτό το διάστημα άνοιξε το σκορ με το εξαιρετικό σουτ του Γκερέρο στο 30' (ωραίο stop και στρώσιμο της μπάλας μετά από μεταβίβαση του Μασούρα, εξαιρετικό τελείωμα), αλλά επειδή οδήγησε την αναμέτρηση εκεί ακριβώς που ήθελε.

Για την Κράσνονταρ τα καρέ του Σα ήταν... ναρκοπέδιο (ο Πορτογάλος χρειάστηκε να επέμβει μόνο στο 12' σε ένα σουτ του Βάντερσον) και την ίδια στιγμή οι «ερυθρόλευκοι» έλεγχαν την «ένταση».

 

Επί χάρτου η διάταξή τους ήταν 4-2-3-1, αλλά πολλές φορές ο Ποντένσε πέρναγε στο πλευρό του Γκερέρο, ο Μασούρας κάλυπτε πολύ σωστά τον Τσιμίκα, η δεξιά πλευρά των Ρώσων «νέκρωνε» και λόγω του «ερυθρόλευκου» πρέσινινγκ ψηλά, δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν. Με εξαίρεση 1-2 φορές που υπήρξαν ατομικά λάθη στον άξονα και δημιουργήθηκαν επικίνδυνες προϋποθέσεις για λογαριασμό τους, οι γηπεδούχοι έλεγχαν τον ρυθμό και από τα δεξιά πλαγιοκοπούσαν. Οταν ο Ποντένσε συνέκλινε, ο Ομάρ έκανε το όβερ λαπ και εκεί που ο αγώνας είχε «σβήσει», στα τελευταία λεπτά πριν την ανάπαυλα οι παίκτες του Μαρτίνς ανέβασαν κατακόρυφα ρυθμό. 

 

Ο Πορτογάλος στο 44' ξεμαρκαρίστηκε και σούταρε από το ύψος της μεγάλης περιοχής λίγο άουτ και δευτερόλεπτα πριν το φινάλε έδωσε ωραία στον Βαλμπουενά, που έκανε πάνω-κάτω από το ίδιο σημείο το σουτ, αλλά η μπάλα κόντραρε και πέρασε κόρνερ. Για την ιστορία πέρασε ανεκμετάλλευτο και η Κράσνονταρ θέλησε να βγει στο τρανζίσιον, αλλά ανακόπηκε λίγο κάτω από τη σέντρα χάρις σε κούρσα του Σεμέδο, που ολοκλήρωσε έτσι την πολύ καλή του εμφάνιση σε αυτό το διάστημα (μαζί με τον Μεριά «πιστώνονται» ότι ο Μπεργκ «φάνηκε» μόνο σε ένα πλασεδάκι που βρήκε δοκάρι, αλλά ήταν σε θέση οφ σάιντ). Ετσι φτάσαμε στην ανάπαυλα, με τους Πειραιώτες να «πατάνε» καλύτερα και είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτό το διάστημα οι τελικές ήταν 12-2 υπέρ τους. 

 

Στο δεύτερο μισό άρχισε να μπαίνει στην «εξίσωση» της αναμέτρησης και ο παράγοντας διαχείριση. Βλέπετε οι φιλοξενούμενοι έχουν περισσότερα ματς στα πόδια τους και διαθέτουν μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας. Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός ήθελε πρωτίστως να κρατήσει το μηδέν και τα πρώτα λεπτά κύλησαν... ήρεμα. Στο 59' όμως το πρώτο λάθος του Σεμέδο στον αγώνα παραλίγο να κοστίσει, αλλά η μπάλα στρώθηκε στον Σουλεϊμάν που μόλις είχε μπει στον αγώνα και ήταν «κρύος», για αυτό σούταρε ψηλά άουτ. Η συγκεκριμένη φάση «ξύπνησε» κάπως το παιχνίδι και οι γηπεδούχοι απείλησαν στο 66' με τον Τσιμίκα, που «άδειασε» δύο αντιπάλους του, αλλά ο  Σαφόνοφ μπλόκαρε το σουτ του. Αμέσως μετά (68') ο Μπεργκ βγήκε για πρώτη φορά κάθετα στην πλάτη της «ερυθρόλευκης» άμυνας, αλλά έχασε το κοντρόλ και σούταρε ψηλά άουτ, ενώ στο 70' ο Ποντένσε έκανε την κλειστή ντρίμπλα μέσα στην αντίπαλη περιοχή, αλλά από καλή θέση αστόχησε. 

 

 

Τα παραπάνω αποτυπώνουν πως το ματς απέκτησε ρυθμό και κάπου εκεί «μίλησε» η κλάση του Βαλμπουενά και η «τρέλα» του Ραντζέλοβιτς. Ο Ολυμπιακός στο 68' βγήκε στην κόντρα και ο Γάλλος με μαγική μπαλιά βρήκε τον νεαρό Σέρβο σε θέση βολής. Εκείνος σούταρε μέσα από τα καρέ του Σαφόνοφ, η μπάλα κόντραρε και κατέληξε στα δίχτυα του, αλλά... είχε και συνέχεια. Στο 85' δοκίμασε τα πόδια του έξω και με ένα «ξερό» σουτ διπλασίασε τα τέρματα των «ερυθρολεύκων», βάζοντας τις βάσεις για τη μεγάλη νίκη... που έρχονταν. 

 

Ο Ποντένσε δεν είχε πει ακόμη την... τελευταία του λέξη. Ο Πορτογάλος στο 89' με ένα εξαιρετικό «σκάψιμο» της μπάλας έβαλε το κερασάκι στην τούρτα και διαμόρφωσε το τελικό, ευρύ και εντυπωσιακό 4-0. 

Πηγή: gazetta.gr