Υγεία

Εφιαλτικά τα σενάρια για το μέλλον της Γης έως το 2050

Δεκατρείς χώρες επηρεάζονται, ήδη, από την ερημοποίηση, μεταξύ των οποίων είναι η Ελλάδα και η Κύπρος…

Πάνω από τα τρία τέταρτα του χερσαίου εδάφους στον πλανήτη μας έχει ήδη υποβαθμισθεί από την ανθρωπογενή δραστηριότητα και την κλιματική αλλαγή.

 Έως το 2050, το ποσοστό αυτό θα ξεπεράσει το 90%, όπως  προειδοποιούν οι επιστήμονες του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που παρουσίασαν το νέο Παγκόσμιο Άτλαντα Ερημοποίησης (World Atlas of Desertification).  

Η συνεχής αύξηση του πληθυσμού, η ρύπανση, η υπερκατανάλωση και η κλιματική αλλαγή, έχουν ως συνέπεια να καθίσταται ακατάλληλη για καλλιέργεια ή ακόμη και για κατοίκηση, μια έκταση που αντιστοιχεί περίπου στη μισή Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο.  

Η Αφρική και η Ασία πλήττονται περισσότερο, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες για τη διατροφική ασφάλειά.  

Έως το 2050 περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι θα έχουν εκτοπισθεί λόγω διαφόρων αιτιών που θα συνδέονται με την υποβάθμιση του εδάφους και τους ανεπαρκείς πόρους για την επιβίωσή τους.  

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η υποβάθμιση της γης εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μείωση περίπου 10% των αποδόσεων των γεωργικών καλλιεργειών μέχρι τα μέσα του αιώνα.  Τα μεγαλύτερα προβλήματα αναμένονται στην Ινδία, στην Κίνα και στην υποσαχάρια Αφρική. 

 Η έκθεση εκτιμά ότι μόνο στην ΕΕ το ετήσιο κόστος από την κάθε είδους υποβάθμιση του εδάφους είναι της τάξης δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. 

 Στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδόν το ένα δέκατο της επικράτειάς της (8% ή περίπου 140 εκατομμύρια στρέμματα) είναι ευάλωτο σε σταδιακή ερημοποίηση, ιδίως στη Νότια, Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. 

Δεκατρείς χώρες ήδη επηρεάζονται από την ερημοποίηση, μεταξύ των οποίων είναι η Ελλάδα και η Κύπρος (μαζί με Βουλγαρία, Κροατία, Ιταλία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία και Λετονία).  

Οι δημιουργοί του άτλαντα προτείνουν να αυξηθούν οι αποδόσεις των γεωργικών καλλιεργειών με κάθε δυνατό τρόπο, να προωθηθεί ευρέως η φυτοφαγική διατροφή με αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης κρέατος και ζωικών πρωτεϊνών και να μειωθεί δραστικά η εκτεταμένη σπατάλη στην κατανάλωση τροφίμων.