Γενικά

Θρίλερ με 22χρονο, τον οποίο δάγκωσε οχιά, αλλά δεν υπήρχε αντίδοτο σε όλη την Πιερία

Χρειάστηκε ο πατέρας του να κάνει… αγώνα, προκειμένου να το φέρει από τη Θεσσαλονίκη. Η δραματική περιγραφή της μάνας.

Μια απίστευτη περιπέτεια έζησαν τις προηγούμενες μέρες ένας 22χρονος από την Κονταριώτισσα Πιερίας και η οικογένειά του, όταν για κακή του τύχη τον δάγκωσε οχιά και, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, πουθενά σε ολόκληρη την Πιερία δεν υπήρχε διαθέσιμος ο κατάλληλος αντιοφικός ορός!

Όπως μεταδίδει η ιστοσελίδα odelalis.gr, o «Γολγοθάς» για την οικογένεια ξεκίνησε το απόγευμα της Δευτέρας, όταν ο 22χρονος βρισκόταν μαζί με τους γονείς του σε χωράφι στην περιοχή της Κονταριώτισσας και έσπαζαν καπνά. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, μια οχιά δάγκωσε τον νέο στο δεξί του χέρι (για καλή του τύχη δεν ήταν το αριστερό).

Αμέσως ο πατέρας μετέφερε τον 22χρονο στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, όπου έγινε εισαγωγή και τοποθετήθηκε ορός. Όπως περιγράφει η μητέρα του νεαρού, Ελένη Σταλίκα, η οποία βρισκόταν σε συνεχή επαφή μαζί τους, μέχρι τις 10 το βράδυ είχαν μείνει με την εντύπωση πως όλα βαίνουν καλώς και πως ο ορός που έχει τοποθετηθεί στον 22χρονο είναι ο κατάλληλος αντιοφικός ορός.

«Τότε όμως ενημερώνουν το σύζυγό μου πως πρέπει να μεταβεί στο νοσοκομείο “Γεννηματά” της Θεσσαλονίκης να φέρει το αντίδοτο, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή έψαχναν να βρουν τον αντιοφικό ορό αλλά δεν υπήρχε πουθενά στην Πιερία! Μέχρι εκείνη την ώρα είχαμε άγνοια και ήμαστε ήσυχοι. Όπως καταλαβαίνετε, το σοκ ήταν μεγάλο. Στο μεταξύ, σε επικοινωνία με το παιδί μου, διαπιστώνω ότι δεν είναι καλά. Μου είπε ότι το χέρι του πρήστηκε ακόμη περισσότερο, είχε αλλάξει χρώμα και είχε αναγούλες», λέει χαρακτηριστικά.

Όταν μετέβη στο Νοσοκομείο Κατερίνης διαπίστωσε και η ίδια την κατάσταση και πως ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα. Ζητώντας, όπως είναι εύλογο, να μάθει γιατί δεν τους ενημέρωσαν νωρίτερα και γιατί δεν υπάρχει ένας αντιοφικός ορός σε ολόκληρη την Πιερία, της απαντούν πως μέχρι τη στιγμή εκείνη αναζητούσαν τον ορό, πως αν το παιδί μεταφερόταν στη Θεσσαλονίκη με ασθενοφόρο και συνέβαινε κάτι κατά τη διακομιδή, δεν θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν το ίδιο αποτελεσματικά, πως το “Γεννηματά” δεν εφημέρευε και πως η έλλειψη δεν παρουσιάζεται μόνο στον συγκεκριμένο νομό, αλλά και σε άλλους ανά την Ελλάδα! Μάλιστα, ενώ η εισαγωγή του 22χρονου είχε γίνει στην Παθολογική Κλινική, παραπέμπουν τη μητέρα και στον διευθυντή της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, ο οποίος την ενημερώνει ότι βρίσκεται σε ετοιμότητα, για την περίπτωση που χρειαζόταν να μεταφερθεί εκεί.

Στο μεταξύ, ο σύζυγός της είχε φύγει άρον-άρον (με όχημα που δανείστηκε, καθώς το δικό του παρουσίασε πρόβλημα) για τη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα του ζήτησαν να μεταβεί σε δύο νοσοκομεία της συμπρωτεύουσας, το “Γεννηματά” και το ΑΧΕΠΑ, προκειμένου να φέρει δύο αντιοφικούς ορούς! Όταν επιστρέφει και ο ορός τοποθετείται στον 22χρονο είναι πλέον 1 τα ξημερώματα της Τρίτης. Μετά δηλαδή από επτά ώρες περίπου και ενώ ήδη είχαν αρχίσει οι παρενέργειες, όπως δυσκολία στην αναπνοή. Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα το πρωί ο νέος παραμένει στο νοσοκομείο και βρίσκεται υπό παρακολούθηση.

«Ζούμε σε έναν αγροτικό νομό και μεγάλο ποσοστό των κατοίκων είναι αγρότες και ασχολούνται με αγροτικές εργασίες. Γνωρίζουμε ότι η δουλειά μας έχει αυτούς τους κινδύνους. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα φίδι, όπως η οχιά, που είναι το μοναδικό δηλητηριώδες φίδι στην Ελλάδα, δαγκώνει έναν αγρότη. Ξέρουμε, όμως, ότι σε αυτή την περίπτωση πηγαίνεις στο νοσοκομείο, σου βάζουν το αντίδοτο και το αντιμετωπίζεις», λέει η μητέρα του 22χρονου.

«Είμαι πολύτεκνη μητέρα με τέσσερα παιδιά, που δουλεύουν για να σπουδάσουν, και θέλω πάνω απ’ όλα να ενημερώσω τον κόσμο. Η Ελλάδα και ειδικά η Πιερία είναι μια αγροτική βιομηχανία και πολλοί είναι εκείνοι που έχουν άγνοια. Πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για να μην βρεθούν ποτέ σε παρόμοια κατάσταση. Και επιπλέον είναι δυνατόν να υπάρχει έλλειψη του αντιοφικού ορού σε όλην τη χώρα και μάλιστα Ιούλιο μήνα; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει απόθεμα στα δημόσια νοσοκομεία; Δεν πρέπει να ευθύνεται κάποιος γι’ αυτό;» καταλήγει, θέτοντας εύλογα ερωτήματα, η κα Σταλίκα.