Γενικά

Μέλος του Ρουβίκωνα πολέμησε στο πλευρό Κούρδων σε Ράκκα και Κομπάνι

"Τιμούμε ολόψυχα την επιλογή του και είμαστε περήφανοι που στεκόμαστε δίπλα του" αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο "Ρουβίκωνας", καλωσορίζοντάς τον πίσω στην Ελλάδα...

Στη Συρία βρέθηκε ένα μέλος του "Ρουβίκωνα" για να πολεμήσει στο πλευρό των Κούρδων, στη Ράκκα και το Κομπάνι, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει η αναρχική ομάδα.

Ο ίδιος επέστρεψε στην Ελλάδα και μοιράστηκε την εμπειρία του, ενώ ο "Ρουβίκωνας", σε ανάρτησή του σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, τον καλωσορίζει.

«Τιμούμε ολόψυχα την επιλογή του και είμαστε περήφανοι που στεκόμαστε δίπλα του, που βλέπουμε έναν ”δικό μας” σε μια νέα σημαντική σελίδα στην επαναστατική/διεθνιστική ιστορία» γράφει μεταξύ άλλων η ομάδα.

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση του "Ρουβίκωνα":

«Πριν αρκετούς μήνες ένας σύντροφος, μέλος της συλλογικότητας, αποφάσισε να ενταχθεί στο Ιnternational Freedom Batallion, έναν απόλυτα εθελοντικό μηχανισμό που ανηκει στη δυναμη των Κουρδικων Μοναδων προστασιας του λαου (YPG) και να πολεμήσει από τις τάξεις του, υπερασπίζοντας  μια δίκαιη υπόθεση αλλά και ένα κοινωνικό και πολιτικό πείραμα σε μια περιοχή που καθορίζει τις παγκόσμιες εξελίξεις. Να τα υπερασπιστεί ενάντια σε  μια από τις πιο βάρβαρες εκδοχές εξουσίας.

Αυτό που γίνεται στο συριακό Κουρδιστάν, μακριά από το να εφαρμόζει κάποια γνωστή συνταγή, αντλεί την δυναμική του από αυτή ακριβώς την ιδιαιτερότητα. Μια καταπιεσμένη εθνική και πολιτιστική μειονότητα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας εξέγερσης ενάντια στην δικτατορία που καταπιέζει και την ίδια, μιας εξέγερσης όμως που μετά από κάποια στιγμή ηγεμονεύεται από αντιδραστικά στοιχεία. Και σε αυτό το περιβάλλον, καταλήγει να παλεύει για την ύπαρξή της, για κάθε άτομο που την απαρτίζει ξεχωριστά, ενάντια σε μια καινούρια απειλή ολοκληρωτικής βαρβαρότητας και εξόντωσης.

Η μάχη που ξεκίνησε με των ηρωικό αγώνα στο Κομπάνι, και συνεχίστηκε  σε όλα τα καντόνια αλλά και έξω από αυτά, συνδυάστηκε με μια πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική αναδιάρθρωση στις απελευθερωμένες περιοχές  κι αυτό όχι με τον αντανακλαστικό τρόπο που οι κοινωνίες αυτοοργανώνονται σε συνθήκες καταστροφής. Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός είναι μια πολιτική αντίληψη. Η οποία είναι απαραίτητο να ειδωθεί στο περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται: ένα περιβάλλον χαοτικού πολέμου, σε μια περιοχή που ο πολιτισμός κυριαρχείται από τη θρησκεία, σε δικτατορίες, σε κοινωνίες με τεράστια ταξικά χάσματα, ανάμεσα σε εθνοτικές και σεκταριστικές συγκρούσεις, διατηρώντας  προκαπιταλιστικές κοινωνικές δομές. Και με τους μεγάλους ιμπεριαλισμούς να είναι όλοι παρόντες και ενεργοί. Σε αυτές τις συνθήκες, ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός, φαίνεται να γίνεται  το νέο μέλος των μεγάλων απελευθερωτικών παραδόσεων και ρευμάτων. (...)

Πράγματι μεγάλο μέρος του διεθνούς αναρχικού κινήματος αλλά και δυνάμεις της αριστεράς έχουν στηρίξει τον Κουρδικό αγώνα και συνεχίζουν να το κάνουν. Αυτή η αλληλεγγύη φτάνει και στο σημείο ένταξης στην πολεμική προσπάθεια. Από το Κομπάνι και μετά, εκατοντάδες αγωνιστές/τριες από όλο τον κόσμο, κομμουνιστές/τριες, αναρχικοί/ές, αλλά και έξω από αυτές τις ταυτότητες, βρέθηκαν στα Κουρδικά μέτωπα της Συρίας, πολεμώντας μέσα από τις τάξεις των YPG-YPJ. Πολλοί από αυτούς έδωσαν τη ζωή τους ή σακατεύτηκαν.

Η ενεργός συμμετοχή είναι το σιωπηλό κάλεσμα που απευθύνει κάθε απελευθερωτικός αγώνας στους επαναστάτες όλου του κόσμου. Και η ανταπόκριση τους γράφει σημαντικές σελίδες της ιστορίας. Αναρχικοί βρίσκονται  πάντα σε αυτές τις σελίδες. Από τους αναρχικούς του  Cypriani που πολέμησαν κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Ελληνοτουρκικό  πόλεμο του 1897, μέχρι τις διεθνείς ταξιαρχίες στην Ισπανική επανάσταση ως σήμερα στον αγώνα της Rojava.

Ο σύντροφος μας βρέθηκε στην γραμμή του μετώπου από την αρχή ως το τέλος της απελευθέρωσης της Ράκκα από το Ισλαμικό κράτος. Σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρο, ως τοπογραφία, κλίμα, ανθρώπους, πολιτισμούς. Πήρε μέρος σε ένα τακτικό αστικό πόλεμο με όρους Β παγκοσμίου πολέμου, έχοντας από την άλλη πλευρά αποφασισμένο και ανορθόδοξο εχθρό. Έγινε συμμέτοχος μιας νικηφόρας μάχης που θα επιτρέψει σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να επιστρέψουν στα χαλάσματα για να ξαναχτίσουν χωρίς τουλάχιστον να βιώνουν και τον ζόφο της θεοκρατίας. Πολέμησε στην ίδια παράταξη  μαζί με μουσουλμάνους, χριστιανούς και άθεους ώστε να διαλυθεί το σκοτάδι της Τζιχάντ και κάθε άλλου θρησκευτικού ολοκληρωτισμού. Μια μάχη που επιπλέον  ενίσχυσε τη θέση του Κουρδικού αγώνα και των όποιων επαναστατικών του προοπτικών. Γιατί στα δεδομένα της Μ. Ανατολής, η Rojava είναι μια επαναστατική κι όχι μόνο ρεαλιστική πρόταση διεξόδου.

Η συμμετοχή σε έναν τέτοιο πόλεμο, είναι για τον πολιτικά μαχόμενο, βουτιά στα βαθιά της πραγματικότητας. Εκεί που συνοψίζονται οι χειρότερες πιθανές εξελίξεις κάθε ανατρεπτικής εξέλιξης. Υπάρχουν πολλά διδάγματα που μεταφέρει αυτή η εμπειρία. Πολιτικά διδάγματα, πέρα από το συμβολικό και ηθικό κεφάλαιο της στράτευσης.

Από την άλλη είναι συνηθισμένη πρακτική στα επαναστατικά κινήματα η απόπειρα μεταφοράς ιδεών και πρακτικών από έναν απελευθερωτικό αγώνα σε έναν άλλον, παραγνωρίζοντας το απαγορευτικό που επιβάλλουν οι διαφορές συνθηκών. Το παράδειγμα της Rojava, η αληθινή του δύναμη είναι ότι βρήκε τις κατάλληλες προτάσεις την κατάλληλη ιστορική στιγμή, χωρίς να χάνει τον ρεαλισμό του, για να εφαρμόσει μια ελευθεριακή ατζέντα. Τις δικές του προτάσεις που αντιστοιχούν στο δικό του τοπίο.

Το πως θα εξελιχθεί ο Κουρδικός αγώνας μένει να διαπιστωθεί. Τα ερωτήματα που έχει να απαντήσει, και σύντομα, είναι κομβικά: από την (αναγκαστική) σχέση του με έναν ιμπεριαλιστικό άξονα, μέχρι την επαναφορά της Συριακής εθνικής κυριαρχίας και τις πιθανές επιλογές του στο εθνικό ζήτημα. Έχει να απαντήσει πως θα διαχειριστεί τις εσωτερικές εθνοτικές διαφορές και προκλήσεις αλλά και πως θα ανταποκριθεί στον διαρκή κίνδυνο να βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση με το Τουρκικό κράτος. Από την άλλη κάποια πράγματα έχουν επιτευχθεί. Τα όπλα έχουν για την ώρα προστατέψει  το έδαφος. Η κοινωνική θέση των γυναικών έχει αναβαθμιστεί ραγδαία. Παραδείγματα δημοκρατικής αυτονομίας έχουν λειτουργήσει σε μεγάλη κλίμακα όπως και συνύπαρξης διαφορετικών λαών με αυτό το σύστημα.  Παρακολουθούμε και εμείς την παραγωγή ιστορικής εμπειρίας του Κουρδικού αγώνα. Κανείς όμως δεν πρέπει να αγνοεί πως η διεθνιστική αλληλεγγύη, όποια μορφή κι αν παίρνει, είναι μια αμφίδρομη σχέση. Το ποιές πολιτικές λογικές θα υπερισχύσουν στο εσωτερικό του, αλλά ακόμα και η άνεση κινήσεων των κυρίαρχων δυνάμεων την επόμενη περίοδο, επηρεάζονται από την πληρότητα και την ένταση αυτής της αλληλεγγύης.

Ο σύντροφός μας επέστρεψε πριν λίγες μέρες. Ευτυχώς ζωντανός και ολόκληρος. Τιμούμε ολόψυχα την επιλογή του και είμαστε περήφανοι που στεκόμαστε δίπλα του, που βλέπουμε έναν ”δικό μας” σε μια νέα σημαντική σελίδα στην επαναστατική/διεθνιστική ιστορία.

Τιμούμε τη μνήμη των πεσόντων συντρόφων Destan Hassan, Memet (comitant), Sores, Ulas (comitant), Orhan (comitant), Gomert και των εκατοντάδων άλλων συντρόφων και συντροφισσών που έδωσαν τη ζωή τους για την υπόθεση της ελευθερίας και της ισότητας».