Δωδεκανήσα

Πανελλήνιες: Πολύτεκνος ιερέας κάθισε πάλι στα θρανία και έδωσε εξετάσεις (εικόνες)

Τι δηλώνει ο κληρικός για την απόφαση του και τις δυσκολίες στην υλοποίηση της. Σε ποια σχολή Πανεπιστημίου θέλει να περάσει.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει ότι δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει… Και ο εφημέριος Απολακκιάς, π. Αγαθάγγελος Μανωλάς, αποτελεί παράδειγμα και θέλησης και δύναμης.

Στα 39 του χρόνια, και παρότι παιδί ο ίδιος με μαθησιακές δυσκολίες, ξανακάθισε στα θρανία για να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα με ακλόνητο στήριγμα τη σύζυγό του Ιωάννα και πηγή δύναμης τα τέσσερα παιδιά τους!

Στη συνέντευξή του σήμερα στη «δημοκρατική», ο πατέρας Αγαθάγγελος μιλά για την απόφασή του να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις αλλά και για την διαδρομή του ιερέα μέχρι να ξανακαθίσει στα θρανία σημειώνοντας ότι «ο τολμών νικά!»

Πατέρα Αγαθάγγελε, θέλω να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη από την συμμετοχή σας στις πανελλαδικές εξετάσεις! Παρότι ιερέας και μάλιστα πολύτεκνος με τέσσερα παιδιά, αποφασίσατε να δώσετε πανελλαδικές εξετάσεις. Πώς προέκυψε αυτή η απόφαση;

Η απόφασή μου αυτή προέκυψε μετά από σκέψη αρκετών ετών και λόγω κάποιων συμβάντων και των οικογενειακών και ενοριακών υποχρεώσεών μου συνεχώς έπαιρνε αναβολή. Επειδή όμως ο πανδαμάτωρ χρόνος περνάει και δεν γυρίζει πίσω, είπα ότι δεν πρέπει να δώσω άλλη αναβολή και έστω με τον ελάχιστο χρόνο που μου απομένει για διάβασμα να προσπαθήσω.

Όταν το ανακοινώσατε στη σύζυγό σας, τι σας είπε;

Βασικά δεν πρόλαβα να της το ανακοινώσω γιατί η ίδια εδώ και αρκετό καιρό με παρότρυνε για να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις. Η σύζυγός μου είναι κινητήριος δύναμη για εμένα και την ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράστασή της και την κατανόηση που δείχνει. Επειδή και η ίδια έχει περάσει από το στάδιο των πανελλαδικών εξετάσεων και γνωρίζει τη διαδικασία με βοήθησε να καταλάβω τον τρόπο της εξέτασης, μου έδειξε πού πρέπει να επικεντρωθώ, όπως για παράδειγμα στην ιστορία μου είπε πως είναι πολύ σημαντικό να θυμάμαι ημερομηνίες γεγονότων και ορισμούς.

Ποια ήταν τα σχόλια και οι αντιδράσεις των μαθητών με τους οποίους δώσατε μαζί εξετάσεις;

Την πρώτη μέρα που παρουσιάστηκα στο σχολείο δεν κατάλαβαν ότι πήγα για εξετάσεις! Μόλις όμως με ρώτησε ο διευθυντής αν έφερα μαζί το δελτίο εξεταζομένου κατάλαβαν ότι είμαι κι εγώ μαθητής. Χάρηκαν τα παιδιά, ξέρετε ο εφηβικός αυθορμητισμός είναι κάτι που δίνει ενέργεια στο περιβάλλον που δρουν οι έφηβοι, χάρηκα επίσης που μου είπαν να τους δώσω την ευχή μου για να γράψουν καλά και μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να πετύχουν τους στόχους τους. Ήδη έχουν πετύχει με το να συμμετάσχουν στη διαδικασία της εξέτασης. Είναι αξιέπαινη η προσπάθειά τους.

Οι μαθητές είθισται να πηγαίνουν στα φροντιστήρια, εσείς πώς προετοιμαστήκατε για τις πανελλαδικές εξετάσεις;

Όπως καταλαβαίνετε, με τέσσερα παιδιά, με σύζυγο που εργάζεται και ένα μωρό που όταν λείπει η μαμά στη δουλειά πρέπει να το φροντίζω εγώ, η προετοιμασία μου δεν ήταν και η ιδανικότερη, παρόλα αυτά όμως όποτε είχα χρόνο διάβαζα, κυρίως ιστορία, αρχαία και τις μεταφράσεις των λατινικών. Για φροντιστήριο ούτε που το σκέφτηκα, προτεραιότητα σε αυτά όπως και να το κάνουμε έχουν τα παιδιά μας, θα με έκανε να νιώσω άσχημα να κάνω φροντιστήριο εγώ και να κόψω κάτι από τα παιδιά μου.

Πρέπει να σας πω πως όντας μαθητής είχα μαθησιακές δυσκολίες, ήταν κάτι για το οποίο ένιωθα ενοχές, νόμιζα ότι έφταιγα εγώ που δεν τα «έπαιρνα» όπως λέμε, ευτυχώς τώρα πια υπάρχουν διαγνωστικά Κέντρα για αυτά τα παιδιά και γίνεται αξιόλογο έργο, και καλό είναι οι γονείς όταν βλέπουν κάτι περίεργο ως προς την αντίληψη των μαθημάτων από τα παιδιά, καλό είναι να καταφεύγουν σε κάποιον ειδικό. Δυστυχώς, στην εποχή που ήμουν εγώ μαθητής οι μέθοδοι διάγνωσης ήταν ακόμη σε πρώιμο στάδιο.

Πώς εκτιμάτε ότι τα πήγατε; Ποιες σχολές θα δηλώσετε στο μηχανογραφικό σας;

Αιθεροβάμων δεν είμαι, εκτιμώ ότι με την προετοιμασία που έκανα τα πήγα μέτρια, όπως και να έχει όμως ο «καιρός γαρ εγγύς», τέλος του Ιουνίου θα μάθουμε. Οι σχολές που θέλω να δηλώσω είναι το τμήμα Μεσογειακών σπουδών εδώ στη Ρόδο, η Εκκλησιαστική Ακαδημία της Κρήτης, η Θεολογική Σχολή της Αθήνας, επίσης με ενδιαφέρει και η Κοινωνιολογία.

Αν δεν καταφέρετε να εισαχθείτε σε μια από τις Σχολές που επιθυμείτε, θα ξαναδώσετε;

Εννοείται ότι θα προσπαθήσω ξανά την επόμενη χρονιά πρώτα ο Θεός! Δεν πρόκειται να σταματήσω μέχρι να πετύχω τον στόχο μου, δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ όταν πρόκειται να κάνουμε κάτι καλό, ειδικά όταν αυτό αφορά τον εαυτό μας. Και θέλω εδώ να πω και στα παιδιά που ενδεχομένως δεν περάσουν στις σχολές που θέλουν, να δώσουν χρόνο ξεκούρασης στον εαυτό τους και να προσπαθήσουν ξανά. Να μην παραιτηθούν από τα όνειρά τους.

Ποιος είναι ο στόχος σας ολοκληρώνοντας τη φοίτησή σας;

Μοναδικός μου στόχος είναι η γνώση, η γνώση είναι δύναμη, και θα ήθελα αυτή τη γνώση που θα αποκομίσω να τη μεταδώσω στους ανθρώπους γύρω μου. Θέλω όσο μπορώ στη ζωή μου να προσφέρω όσα γίνεται περισσότερα στους συνανθρώπους μου. Άλλωστε η ζωή ενός ιερέα πρέπει να είναι η προσφορά. Πρέπει όσο μεγαλώνουμε να γινόμαστε καλύτεροι.

Πότε μπήκε η ιεροσύνη στη ζωή σας; Πώς αποφασίσατε να γίνετε ιερέας;

Εδώ θα πρέπει να πάμε πολύ πίσω, γύρω στα 8 χρονών… Οταν ήμουν στην Δ’ τάξη του δημοτικού, ο δάσκαλος μάς έβαλε να γράψουμε μια έκθεση με θέμα τι θα θέλαμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε κι εγώ είχα γράψει πως θα ήθελα να γίνω ιερέας, κάποιοι συμμαθητές μου το θυμούνται ακόμη. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που εκδήλωσα αυτή μου την επιθυμία. Μετά, όταν μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι πράγματι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου.

Επειδή όμως θέλω να είμαι ειλικρινής, πρέπει να ομολογήσω ότι ως νέος πέρασα κι εγώ από το στάδιο της άρνησης των πάντων. Ήρθε όμως η στιγμή της αποκάλυψης του Θεού, ήταν κάτι πολύ προσωπικό στο οποίο η ενέργεια του Θεού ήταν φανερή κι όχι μόνο αυτό το γεγονός, αλλά κι άλλα στα οποία δεν χωράει αμφισβήτηση. Αναθεώρησα, άλλαξα, τρόπο σκέψης και άφησα τα πράγματα να εξελιχθούν και πράγματι όλα έγιναν με τέτοιο τρόπο ώστε να καταλάβω ότι «Ζει Κύριος ο Θεός»…

Πάντως θα μου επιτρέψετε να πω ότι αποτελείτε παράδειγμα προς μίμηση, όχι μόνο γιατί στα 39 σας χρόνια επιστρέψατε στα θρανία για να δώσετε πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά και επειδή είστε ήδη ιερέας, πατέρας τεσσάρων παιδιών και σύζυγος και παρόλες τις υποχρεώσεις αποφασίσατε να δώσετε αυτή την ευκαιρία στον εαυτό σας.

Πραγματικά θέλω να σας πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που μπήκα στη διαδικασία αυτή. Χαίρομαι γιατί έδωσα στον εαυτό μου αυτή την ευκαιρία και ελπίζω να έγινα και παράδειγμα για τα παιδιά μου και γενικά για τα παιδιά που προσπαθούν να πετύχουν τους στόχους και τα όνειρά τους και για όσους είναι σε μεγαλύτερη ηλικία. Σας είπα παραπάνω ότι κάποια συμβάντα καθυστέρησαν την απόφασή μου να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις, ένα από αυτά που συνέβησαν ήταν μια λοίμωξη από την οποία ασθένησε το τρίτο μου παιδί, είχε κολλήσει μηνιγγίτιδα και ως μεταμηνιγγιτιδιακή επιπλοκή τής άφησε ελαφρά νοητική υστέρηση, για αρκετό καιρό με είχε επηρεάσει αρνητικά, κι εμένα και τη σύζυγό μου. Ένα παιδί με νοητική υστέρηση χρειάζεται πολύ χρόνο και πολύ κόπο από τους γονείς για να μάθει έστω τα βασικά, χρειάζεται πολύς χρόνος εκμάθησης για βασικά πράγματα όπως για παράδειγμα η αυτοεξυπηρέτησή του ή όταν το παιδί έχει μείνει πίσω στην ομιλία.

Κάναμε που λέει ο λόγος ανώμαλη προσγείωση, ξέρετε αυτές οι καταστάσεις αφήνουν κατάλοιπα στις ψυχές των γονέων, βέβαια την κατάσταση αυτή στην ολότητά της μόνο ένας γονιός που έχει το ίδιο με εσένα μπορεί να καταλάβει, έρχεται όμως κάποια στιγμή που ξαφνικά παίρνεις δύναμη, σηκώνεσαι, στέκεσαι στα πόδια σου και λες: θα παλέψω, VENCEREMOS (θα νικήσουμε, στα λατινικά). Τα βιώματά μας, μας διδάσκουν και μας κάνουν πιο δυνατούς.

Τι θα θέλατε να πείτε σε όσους θέλουν να δώσουν αυτή τη δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό τους και διστάζουν;

Να μη διστάζουν, να δώσουν όχι μόνο μια ευκαιρία στον εαυτό τους, αλλά πολλές. Ο τολμών νικά!

Δεν πρέπει να είναι ηττοπαθείς, να έχουν την αίσθηση της σιγουριάς, όχι να είναι εγωιστές, να έχουν την αίσθηση της νίκης. Στην προκειμένη περίπτωση ο κάθε ένας που έχει σκεφτεί να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις ή οτιδήποτε άλλο θέλει να κάνει και δεν νιώθει σίγουρος για αυτό θα πρέπει να βρει την αιτία που τον αποθαρρύνει και αντιπαλεύοντας την αιτία θα κάνει το πρώτο βήμα για την επίτευξη των οποιωνδήποτε στόχων έχει θέσει.

Καθένας είναι μοναδικός στον κόσμο και ξεχωριστός. Όλοι έχουν το δικαίωμα και της δεύτερης και της τρίτης ευκαιρίας και παραπάνω. Να έχουμε όλοι θετική σκέψη. Κλείνοντας κι εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω και πάλι για την τιμή αυτή που κάνετε και μέσα από εδώ να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τη σύζυγό μου για την στήριξή της και την βοήθεια που μου παρείχε.