Γενικά

Spiegel: Αναδιάρθρωση χρέους “light” αν η Ελλάδα πάρει προληπτικά μέτρα

Τι προβλέπει εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού ΥΠΟΙΚ, το οποίο επικαλείται το Spiegel. Η αντιπαράθεση των δανειστών και η οργή του Σόιμπλε.

Σε περίπτωση που η Ελλάδα συμφωνήσει να λάβει προληπτικά μέτρα, το Βερολίνο εμφανίζεται πρόθυμο να δεχτεί αναδιάρθρωση «light» για το ελληνικό χρέος, αποκαλύπτει δημοσίευμα του Der Spiegel.

Το γερμανικό περιοδικό, το οποίο επικαλείται εσωτερικό έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών της χώρας, αναφέρει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εμφανίζεται έτοιμος να δεχτεί επέκταση των ελληνικών δανείων για δεκαετίες και σταθεροποίηση των επιτοκίων σε χαμηλό επίπεδο.

Προϋπόθεση για αυτό, όμως, είναι να δεχτεί η Αθήνα να λάβει μέτρα «έκτακτης ανάγκης» και σε αυτή την περίπτωση, το Eurogroup «θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα για ένα πρόσθετο στοιχείο για το χρέος». Και σε αυτή την περίπτωση, στόχος θα ήταν να σταθεροποιηθούν οι τόκοι για το ελληνικό χρέος σε χαμηλό επίπεδο για δεκαετίες.

Μάλιστα, με την γερμανική πρόταση δεν θα πληρώσει κανείς, σε αντίθεση με την σχετική πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) που επιβαρύνει τους εταίρους.

«Η ιδέα των ανθρώπων του Σόιμπλε: Ως τώρα ο ESM προσφέρει ομόλογα με διαφορετικούς χρόνους αποπληρωμής και με τα κέρδη συντηρεί την Ελλάδα. Επειδή ο ESM απολαμβάνει πολύ καλή αξιολόγηση, μπορεί να πουλά στην Ελλάδα φθηνό χρήμα. Να επεκταθούν λοιπόν οι χρόνοι αποπληρωμής αυτών των ομολόγων ώστε η Ελλάδα να μπορεί να απολαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο διάστημα τα χαμηλά επιτόκια», τονίζει το περιοδικό και παραθέτει το εξής παράδειγμα: «Αν ο ESM επεκτείνει ένα ομόλογο που έχει τώρα 10 χρόνια και το κάνει 30 χρόνια, η Ελλάδα θα εξοικονομήσει πολλά χρήματα. Για αυτό το ομόλογο μεγάλης διάρκειας ο ESM θα χρέωνε την ελληνική κυβέρνηση ως το 2045 με 1,5% επιτόκιο. Αν η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να βρει αυτά τα χρήματα στις αγορές, ανάλογα με το επιτόκιο, θα έπρεπε να πληρώσει 4 ή 5% ή και παραπάνω σε τόκους. Με το χρέος πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ, κάθε ποσοστιαία μονάδα που θα μειωνόταν το μέσο επιτόκιο, θα έφερνε εξοικονόμηση 3 δισεκατομμυρίων τον χρόνο, που αντιστοιχεί σε 2% του ελληνικού ΑΕΠ».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Spiegel, το μειονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι η Ελλάδα θα παρέμενε εξαρτημένη από τον ESM για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ωστόσο για το Βερολίνο υπερτερούν τα πλεονεκτήματα: «Αυτό δεν μας κοστίζει τίποτε», λένε συνεργάτες του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και επισημαίνουν ότι για ένα τέτοιο μέτρο η κυβέρνηση δεν θα χρειαζόταν έγκριση του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου, διότι δε θα αφορούσε πρόγραμμα βοήθειας, αλλά «απλή οικονομική διαχείριση του ESM».

Το στοιχείο αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό για την Άγγελα Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφέρεται, καθώς, όσο πλησιάζει το εκλογικό έτος 2017, τόσο μικρότερη είναι και η διάθεση να απασχολήσουν τους βουλευτές, οι οποίοι «είναι ήδη ενοχλημένοι για άλλη μια φορά με το θέμα της Ελλάδας».

Περαιτέρω ελάφρυνση, συνεχίζει το δημοσίευμα αναφερόμενο στη γερμανική πρόταση, θα μπορούσε να συνεισφέρει και η ΕΚΤ, η οποία διακρατεί πολλά ελληνικά ομόλογα που είχε αγοράσει στην έναρξη της κρίσης χρέους, σημαντικά κάτω από την ονομαστική τους αξία. «Η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες είναι διατεθειμένοι να παραιτηθούν από τα κέρδη και να δοθούν όλα στην Ελλάδα. Αυτό είχε ήδη συμφωνηθεί, αλλά είχε ανακληθεί, όταν ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης μετά την πρώτη εκλογική νίκη θεωρούσαν ότι δεν δεσμεύονται από καμία συμφωνία.

Από πλευράς των δανειστών λέγεται τώρα ότι θα μπορούσε να αλλάξει, απέναντι σε μια ελληνική κυβέρνηση που σέβεται τα συμφωνηθέντα», σημειώνεται και αναφέρεται ότι θα απέφερε περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τονίζεται πάντως ότι ο χρόνος για αποφάσεις είναι περιορισμένος, όχι μόνο διότι εκπνέουν οι προθεσμίες για την εξόφληση κάποιων δανείων, αλλά κυρίως λόγω του βρετανικού δημοψηφίσματος, τον Ιούνιο: «Οι διαπραγματευτές της ΕΕ έχουν καταστήσει σαφές στην Αθήνα ότι είτε θα υπάρξει συμφωνία ως τέλος Μαΐου ή θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις μετά τις 24 Ιουνίου. Και τότε πραγματικά υπάρχει ο κίνδυνος για ένα κρίσιμο φινάλε, διότι στις 20 Ιουλίου λήγει η καταβολή 2 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΚΤ».

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, μεταξύ των πιστωτών υπάρχει αντιπαράθεση, καθώς, από τη μία πλευρά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει δώσει ως βασική γραμμή ότι οι παραχωρήσεις δεν θα πρέπει να γίνουν σε βάρος των πιστωτών, ενώ το ΔΝΤ παρουσίασε ιδέα, με βάση την οποία οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να εγγυηθούν, μέσω ESM, ένα χαμηλό επιτόκιο, ακόμη και στην περίπτωση που τα επιτόκια ανεβούν τα επόμενα χρόνια.

«Ο ESM τότε θα έπαιρνε χρήματα με ακριβότερους όρους, πχ με 2 ή 3%, αλλά θα τα έδινε στην ελληνική κυβέρνηση με τους σημερινούς όρους, δηλαδή με περίπου 1% επιτόκιο. Η συνέπεια: Ο ESM θα κατέγραφε ζημιά που θα έπρεπε να καλύψουν τα κράτη - μέλη». Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών απαντά σε αυτή την πρόταση: «Ούτε συζήτηση!» αναφέρει το Spiegel και υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε είναι θυμωμένος με την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και με το ΔΝΤ.

«Ο θυμός του Σόιμπλε είναι για άλλη μια φορά εναντίον του Τσίπρα, διότι αυτές τις μέρες έκανε περιοδεία στην Ευρώπη αναζητώντας στήριξη έναντι των δανειστών. Ειδικά η επίσκεψη στον Ολάντ θύμωσε περισσότερο τον Σόιμπλε, διότι ήταν μόνο η γερμανική κυβέρνηση, η οποία κατά την προσφυγική κρίση απέτρεψε εκδίωξη της Ελλάδας από την Σένγκεν. Ως "ευχαριστώ" δεν είχε να κάνει κάτι άλλο από το να πάει στο Παρίσι για το πακέτο διάσωσης», σημειώνεται, ενώ σχετικά με το ΔΝΤ αναφέρεται: «Ο Σόιμπλε είναι όμως θυμωμένος και με το ΔΝΤ, από τότε που υπήρξε η διαρροή της υποκλοπής συνομιλίας (...) Το θεωρεί ανόητο να συζητάς εμπιστευτικά θέματα στο τηλέφωνο, αλλά θύμωσε και με το περιεχόμενο, δηλαδή την εξαγγελία ότι το ΔΝΤ, αν χρειαστεί, θα πιέσει την Μέρκελ για την Ελλάδα. Θεωρεί ότι πρόκειται για προσπάθεια εκβιασμού».

Το γερμανικό περιοδικό αναφέρει ακόμη ότι δύο Γερμανοί ευρωβουλευτές οι οποίοι συμμετείχαν σε ομάδα εργασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που επισκέφθηκε την Ελλάδα, σε επιστολή τους προς τον κ. Σόιμπλε εξέφρασαν τη «βαθιά ανησυχία» τους για την εξέλιξη των μεταρρυθμίσεων, τονίζοντας ότι «ούτε η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού είναι βιώσιμη ούτε η καταπολέμηση της διαφθοράς δείχνει κάποια επιτυχία».