Γενικά

Μοσκοβισί: Χώρες της ΕΕ πληρώνουν για τα χρέη τους περισσότερα από την Ελλάδα

Δυσοίωνες προβλέψεις από τον Πιερ Μοσκοβισί για τον δείκτη χρέους προς το ΑΕΠ, τον οποίο προσδιορίζει στο 175%, το 2020.

Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Πιέρ Μοσκοβισί, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή, υπογράμμισε πως κάποιες χώρες της ΕΕ πληρώνουν ετησίως για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους τους ποσοστό μεγαλύτερο από το 12% επί του ΑΕΠ, που πληρώνει η Ελλάδα.

Η ανησυχητική διάσταση στην απάντηση του Πιέρ Μοσκοβισί, αφορά τον δείκτη χρέους προς ΑΕΠ, η οποία απέχει παρασάγγας από την αρχική εκτίμηση των δανειστών που προέβλεπε ότι το 2021 θα βρισκόταν στο 120%, ενώ τώρα εκτιμούν ότι το 2020 θα βρίσκεται στο 175%.

Σε ότι αφορά το όριο του 15% για την εξυπηρέτηση του χρέους ο κ. Μοσκοβισί διευκρίνισε ότι, «το όριο βιωσιμότητας των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) περιλαμβάνεται στις κατευθύνσεις του ΔΝΤ σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους».

Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι τα χρήματα που θα πληρώνουμε για τόκους και χρεολύσια κάθε χρόνο δεν πρέπει να ξεπερνάνε το 15% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ).

Αυτό ουσιαστικά βάζει «φρένο» στις προσδοκίες μας για αναθεώρηση του δημόσιου χρέους, καθώς μέχρι το 2021 η Ελλάδα απολαμβάνει μια «περίοδο χάριτος» αφού θα πληρώνει μόνο τους τόκους για τα δάνεια από το δεύτερο μνημόνιο.

Ακόμη και αν συνυπολογιστούν τα χρεολύσια που πρέπει να πληρώσει η χώρα για την αποπληρωμή δόσεων παλαιότερων δανείων (σ.σ.: κυρίως καταβάλλονται δόσεις προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ αποπληρώνονται και ελληνικά ομόλογα τα οποία βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) οι καταβολές απέχουν πολύ από το να ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2021 και περιορίζονται περίπου στο 12%.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία βάσει των οποίων συντάχθηκε το 3ο μνημόνιο. Στους σχετικούς πίνακες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προκύπτει ότι οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους μέσα στο 2016 θα διαμορφωθούν στα 12,8 δισ. ευρώ (σ.σ.: στο ποσό δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες για την αποπληρωμή των εντόκων γραμματίων τα οποία ούτως ή άλλως ανακυκλώνονται), αισθητά χαμηλότερα συγκριτικά με το 2015.

Για το 2017, η δαπάνη αναμένεται να αυξηθεί εκ νέου στα 18,8 δισ. ευρώ, ενώ το 2017 οι λήξεις είναι περιορισμένες με αποτέλεσμα τα χρεολύσια να περιορίζονται στα 8,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Οσον αφορά τους τόκους, η δαπάνη κινείται στα επίπεδα των 4,5-6 δισ. ευρώ ανά έτος για όλη την περίοδο μέχρι και το 2021 οπότε λήγει η περίοδος χάριτος.

Τα δύσκολα έρχονται το 2022 που θα είναι η πρώτη χρονιά-εφιάλτης καθώς η Ελλάδα καλείται να πληρώσει το ποσό των 18 δισ. ευρώ μόνο σε τόκους. Το συγκεκριμένο ποσό φαίνεται να έχουν κατά νου και οι Ευρωπαίοι όταν τοποθετούνται δημόσια για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Οι χώρες αυτές που εμφανίζουν υψηλά ποσοστά, σε ότι αφορά το ποσοστό αποπληρωμής του δημόσιου χρέους τους, είναι η  Ιταλία  που πληρώνει 20,4% επί του ΑΕΠ, η  Ισπανία  18,8%, η Κροατία 16%, η  Γαλλία  14,5% και το Βέλγιο 13,9%.