ΑΝΔΡΙΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

Μπορεί το Ισραήλ να καταστρέψει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν;

Η Μαρία Ανδρικάκη γράφει για την πιθανή επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν.

Μετά το μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων του Ιράν στην ισραηλινή επικράτεια, ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα ποια θα είναι η απάντηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ αποκάλεσε «μεγάλο λάθος» την ιρανική επίθεση, διαμηνύοντας ότι η Τεχεράνη αυτό το λάθος θα το πληρώσει. Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να διαχωρίσει τη θέση του, ζητώντας να μη χτυπηθούν οι ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Στην πραγματικότητα, όλα μοιάζουν ιδανικά και η συγκεκριμένη συγκυρία σίγουρα ευνοεί το Ισραήλ. Ίσως είναι η τελευταία του ευκαιρία να επιτεθεί στα πυρηνικά της Τεχεράνης, έναν στόχο που έχει εδώ και περίπου μια δεκαετία. Κάθε Αμερικανός Πρόεδρος που σέβεται τον εαυτό του, από την εποχή του Τζορτζ Μπους, τονίζει ότι «όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι», σε ό,τι αφορά στις πυρηνικές δοκιμές του Ιράν και οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει νέες στρατιωτικές δυνατότητες, όπως βόμβες που προορίζονται αποκλειστικά για χτυπήματα στις ιρανικές υπόγειες πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Οι φαν της διπλωματίας επιμένουν ότι μια ειρηνική λύση, βασισμένη στον διάλογο, θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση στην «πυρηνική κρίση» που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες εβδομάδες. Όσοι στηρίζουν τη στρατιωτική διευθέτηση δεν βλέπουν νέα συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, μετά την απομάκρυνση των ΗΠΑ από τη συμφωνία του 2015 (άλλη μια επιτυχία της κυβέρνησης Τραμπ).

Η κυβέρνηση Μπάιντεν ήλπιζε να επαναφέρει την Αμερική στη συμφωνία αυτή, ήταν η σειρά των Ιρανών, όμως, να αρνηθούν. Και, κάπως έτσι, δεν υπάρχει σχέδιο Β. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν έχουν τρόπο ή στρατηγική για να εμποδίσουν την περαιτέρω πυρηνική ανάπτυξη της Τεχεράνης. Απλώς ελπίζουν ότι το Ιράν δεν θα τραβήξει το σχοινί. Να θυμίσουμε εδώ, ότι ο Μπομπ Γούντγουορντ, ο δημοσιογράφος που αποκάλυψε το σκάνδαλο , αναφέρει ότι ο Μπάιντεν τώρα βρίζει τον Νετανιάχου τόσο στους συνεργάτες του στο Οβάλ Γραφείο όσο και απευθείας, σε τηλεφωνικές τους κλήσεις, για τους επιθετικούς του χειρισμούς στο μεσανατολικό. Επιπλέον, το Ιράν δεν είναι μόνο του: μαζί με την Κίνα, τη Ρωσία και τη Νότια Κορέα σχηματίζουν ένα άκρως επικίνδυνο πυρηνικό, στρατιωτικό, απολυταρχικό τετράγωνο.

Φυσικά, το Ισραήλ, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα μπορούσε να «χτυπήσει» από μόνο του ένα αυτόνομο κράτος έτσι ξαφνικά. Μετά τις μαζικές επιθέσεις της Τεχεράνης, όμως, έχει τη δικαιολογία που χρειάζεται. Ο Νετανιάχου έχει ορκιστεί να εκδικηθεί την επιθετικότητα του Ιράν, στο όνομα της παγκόσμιας ειρήνης και ένα συμβολικό χτύπημα σε κάποια στρατιωτική εγκατάσταση θα έμοιαζε με χαμένη ευκαιρία. Και ο πλανήτης δεν μπορεί απλώς να προσεύχεται να μην ξυπνήσει με κέφια ο Ιρανός Ανώτατος Ηγέτης, ώστε να διατάξει τη δημιουργία πυρηνικής βόμβας – κάτι που ο Μπλίνκεν υπολογίζει ότι μπορεί να συμβεί σε μία με δυο εβδομάδες από την επίσημη διαταγή.

Σε κάθε περίπτωση, ο κλήρος πέφτει για ακόμα μια φορά στον Μπάιντεν, που, μέχρι στιγμής, δεν τα έχει πάει τόσο καλά στην εξωτερική πολιτική. Μένει να δούμε αν, λίγες ημέρες πριν τις αμερικανικές εκλογές, θα αποφασίσει να μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος που σταμάτησε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ή ως εκείνος που έχασε την ευκαιρία να το σταματήσει. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.